Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
uráts
urebagi
uráts, urátsa. (d). izena. URETZ (ARAM.). Hatsa botatzen duen ura.   Agua sulfurosa. Balnearixotan egoten da uratsa, eta badie itturrixak emen inguruan be./ Uratsa, eztakik arrautza-ustel usaiña botatzen dabena? Klem. Uratsaz beti "arrautza-ustel usaiña" duela esan ohi da. Ik. arráutzaústel.
uráundi. 1. uraundí, uraundíxa. (b). izena. Uholdea, ufala.   Riada, inundación. Gure sobarrengo zubixa uraundixak eruan zeban. Sin. úfal. 2. uráundi, uráundixak. (c). izena. Ur sakonak. Lekuzkoetan, batik bat.   Aguas profundas. Ez juan uraundittara, eztakizu igarixan da./ Uraundittan ibiltzia gustatze jako. Pluralean. Sin. ur sákon.
urazal, urazala. (d). aditza. Agua poco profunda. NON kasuan ia beti:  URAZALIAN. A flor de agua, a poca profundidad. Urazalian zebitzen anborraiñak eskupetiakin arrapatzen zittuan. Ik. ur ázal.
urbatu, urbatua. (d). izena. (Oñati) "El pozo de agua." (Izag Oñ).
ur bédar. 1. ur bedar, ur bedárra. (d). izena. . Ihia. Junco. Ik. íxa. 2. ur bedar, ur bedarra. (d). izena. . sanicula europaea. Sanícula. (SB Eibetno).
urbédeinkatu, urbédeinkatua. (b). izena. Agua bendita. Urbedeinkatua etxetara partitzen zan Paskua egunian.
urbédeinkatu-ontzi, urbédeinkatu-ontzíxa. (b). izena. Agua benditera. Urbedeinkatu-ontzira jausi jako txapela.
urbéro, urberúa. (a). izena. Agua caliente. Urbero poltsiakin joaten da obera.
úrdai, úrdaixa. (a). izena. Tocino. Ik. irúgiarre, urdáiazpiko.
urdáiazpiko, urdáiazpikua. (a). izena. Jamón. Sin. pernill (Lein.). Sin. pernill.
urdáigaillu, urdáigaillua. (d). izena. Corteza de cerdo. Garixen kontrako erremeixue: urdeigailluaz kurtzie eiñ garixe dauen lekuen eta gero urdeigaillue ondo gorde (hortxe jak sekretue). Normalien hillabetien dana garbi. (AA ArrasEus, 195. o.). Ik. gáillu.
urdaigixarra, urdaigixarria. izena. "Tocino veteado.   Gixarria daukan urdaixa, zuri-zurixa izan biharrian." (SB Eibetno).
urdáill, urdáilla. (d). izena. Ganaduen sabela.   Tripa, estómago de ganado. Gaur egun tripa entzuten da gehiago. Ik. estómagu, urdail-zúlo.
urdail-zúlo, urdail-zulua(k). izena. Urdaila eta hezurren artean, alde banatan, sortzen den sakonunea, urdaila hutsik dagoenean.   El hueco que se forman en cada lado de la parte superior del estómago del animal cuando éste está vacío. Urdail-zuluak, beixak tripia utsik daukanian eukitzeittuan zuluak. Klem.
urdaiontzo, urdaiontzua. (d). izena. (Antzuola) URDAIUNTZO, ONTZO. "Cada una de las patas del cerdo con su carne: lau urdaiontzo." (Izag Antz).
urde. Ik. txárri urdía!.
urdínddu. 1. urdinddu. (d). aditza. "Ilea zuritu; ez dago zuri-zuria egon beharrik hori esateko, nahikoa da ile zuri batzuk izatea." (Lar Antz). Etzara etorriko Jesukriston bizarra urdinddu arte. esaera. (Oñati) "Etzara etorriko Jesukriston bizarra urdinddu arte: no vendrá usted nunca."(Izag Oñ). 2. urdinddu. (d). da aditza. Volverse azul. Sutaittik etara eta tenplatzeko uretan sartzerakuan urdinddu eitten da. Eus. Ik. urdíñ.
urdin-illundu. aditza. (Eibar) Pavonar.
urdin-ságar, urdin-sagárra. (c). izena. Marra gorrixkako sagar mota ale-handia. Gure sobarrenian dago urdin-sagarra.
úrdiñ. 1. urdíñ, urdíña. (d). adjektiboa. Azul. Usado por nuestros antepasados. Lenoko zarrak asko erabiltze juen urdiña, e; zeru urdiña dago ta. Ero koloriaaittik. Urdiña, urdiña erabiltze juen len. Klem./ Guk azula. Urdiña... geuk erropiai tta ez. Sagar urdiña, urdinsagarra. Urdiña ola esan ez. Urdinperretxikua ta... lizundutako gauza bati... aretxi be puxkat esaten jako, lizun-berdia eiñ ezkero, ño, au be urdintzen asitta jak. Don. Bergarako gure lekukoen arabera, ilea ez da "urdinddu" egiten, "zurittu" baizik. Grisa edo definizio zaileko kolore eremu hori izendatzeko ez dute Bergara aldeko adinekoek ia erabiltzen, guk dakigula behintzat. Leintz edo Oñati aldekoek beharbada gehiago. Dena dela, urdin-perretxikua edo urdin-sagarra ez dira inondik inora azulak. Sin. azul (arrunta, eskolaren eraginez urdin pizten ari bada ere). Sin. ázul. urdínska, urdínskia. adjektiboa. "Un poco gris." (Izag Oñ) 2. urdiñ, urdiña. (c). izena. . URDIN-PERRETXÍKU. russula virescens. Gibelurdina, perretxiku ezaguna. Izen latinoa berdina bada ere (?), hiru perretxiku desberdin dira guretzat gibelurdiña (tono more, gris edo berdexkakoa), korosoa (berde argia, txapel ederrekoa) eta urdiña. Azkenengo hau, gezurra badirudi ere, berde-berdea da. Ik. gibélurdiñ, koróso. 3. urdíñ, urdíña. (d). izena. Tela de mahón, "azul de Bergara". Emen Bergaran eitten zan telia zan urdiña, lanerako urdiña, ari Bergaran esate jakon urdiña, baiña Durango aldian ankiña esaten dotse, ankiña. Eztot beste iñun entzun. Josu. Sin. ankiñ, máun.