Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
txukundáde
txutxúmutxu
txutxúmutxu, txutxúmutxuak. (c). izena. Isileko kontuak. Gutxi erabilia. Ik. áopeko, ixíl-kóntu. txutxumutxuka. (c). adberbioa. Isil-kontuetan. Eztakit zer dauken, baiña goiz guztia txutxumutxuka dare.
Txutxúrra. (c). izen propioa. San Juan Errekako familia bati ematen zaion izena. Tratantia da Txutxurra./ Elortzakuei Txutxurranekuak esate jakue.
txutxúrrutxu eiñ. (c). du esapidea. Gurdiak atzean pisu gehiegi daramalako burpartika goratu eta atzeak behea jo.   Vencer el carro para atrás. Burdi-garuak partikatik urten da txutxurrutxu ein zoskun. Ik. txutxúrrutxuka.
txutxúrrutxuka. (c). adberbioa. Juego infantil, que generalmente se practicaba a escondidas de los padres, consistente en colocarse uno en la pértiga del carro y otro(s) en la parte trasera, y subir y bajar. Aittajuna siestan zeuan bittartian txutxurrutxuka ibiltze giñan etxostian. Ik. burpartíka.
-tzeka. (a). atzizkia. (Angiozar) Ik. -t(z)eke.
ua-uau. onomatopeia. (haur hizkera.) Txakurra. Ua-uauk zer eitten dau? (SB Eibetno). Sin. txitxi.
úar, uárra. (c). izena. (Angiozar, Ubera) ÚGAR. Herdoila.   Roña, herrumbre. Ubera ta Anguzarren uarra esate jotsek erdoixai. Sin. órdai.
uártu. (a). da-du aditza. (Angiozar, Ubera) UGÁRTU. Herdoildu.   Roñar(se). Uartutako sarda puntia sartu jako ankatik. Sin. ordáittu.
ubéldu. 1. ubeldu. (d). aditza. Amoratarse. Betondua ubelduta zeukan./ Laster ubelduko jatzu ipurdiko golpia. Beltzittu da erabiliagoa. 2. ubeldu, ubeldúa. (d). izena. Moratón, cardenal. Gorputz guztia ubelduz beteta urten zeban komisarixatik. Beltzittu edo beltzune erabiliagoak dira. Ik. úluna.