Hiztegia
txíki. (Leintz) TXIKIÑ (OÑ., LEIN.). 1. txiki, txikíxa. (a). adjektiboa. TXIKIÑA, -E (OÑ., LEIN.). Pequeño, -a.
txiki-txiki eiñ. (c). esapidea. Triturar, despedazar. Liburua galtzen bostak txiki-txiki eingo aut. Amenazu gisa erabilia.
txikíttan. (a). adberbioa. Umetan. En la infancia. Diabru galanta intzan i txikittan. Asko erabilia.
txikittatik artu. (c). esapidea. Umetatik hasi trebatzen. Dantzari ona izateko txikitatik artu bia da personia./ Txikitatik artzeittue Bergan igerilarixak.
2. txiki. posposizioa. Zenbait santu izenen atzean jarrita, herri edo auzo festa baten hurrengo eguna. San Paulo-txiki, San Roke-txiki, etab. Meza, salda, eta antzina zenbait lekutan erromeria ere egin ohi zen festa biharamunean. San Paulo-txiki egunez izan zan edurte aundi aura.
txiki-txaka. onomatopeia. (Eibar) TIKI-TAKA. "Pelotan egin, indar barik, suabe. Txiki-txaka esaten da iñoiz, hola pelotan-edo umien moduan dabizenian." (SB Eibetno)
txikí! txikí! txikí!. (d). interjekzioa. Grito para llamar a los cerdos. Baldia jo ta, “txikí! txikí! txikí!... Oixe esaten jakon, bai. Don.
txikikeríxa, txikikerixía. (b). izena. Huskeria. Pequeñez. Erostekotan Audi bat; ez gaittuk txikikeritxetan ibiliko.
Sin. uskeríxa.
txíkili-txákala. 1. txikili-txakala. (c). onomatopeia. Poliki, baina seguru; zaharren moduan edo (ibili). An ibiltzen da etxe inguruan txikili-txakala, ortuko lantxuak eiñ, arrautzak batu, eta ola. dilín-dalán. (c). onomatopeia. TILIN-TALAN. Intxarri, txilin edo kanpai hotsaren onomatopeia. Abadia ta monagillua badoiaz dilin-dalan konjurua eittera. tirriki-tarraka. Ik. tipili-tapala. 2. txikili-txakala. (c). Sexu-jolasean, txortan. Neska-mutillak ohe baten, aiton-amonak beste baten, txikili-txakala egiten. (Kanta zahar zatia).
txikimen, txikimena. izena. "Apurtzea, suntsitzea. (Lar Antz). Emen daon txikimenak eztauka akaberaik." (Lar Antz).