Hiztegia
txarrí-bélarri, txarrí-bélarrixak. (c). izena. Orejas de cerdo, plato típico de Carnavales. Ondo gertau ezkero gozuak izateittuk txarri-belarrixak eta ankak. Karnabaletan jate zittuan lenao. Tipikua arek eta torradak. Txarrankia be ondo gertau ezkero gozua dok. Klem. Ik. txarránka.
txarrídun, txarridúna. (c). izena. Txerri saltzailea. El que se dedica a la compraventa de cerdos. Gure mutikotan Julen-txarri zan inguru onetako txarriduna.
txarri-égal, txarri-egala(k). izena. Hirugiarrea duen txerriaren alboetako haragi zatia. Egaletan eukitzen jok, txarri-egalak, arek apartauta ia jateko preparatzen danian: irugiarria. Don.
txarri-erregalo, txarri-erregalua. (c). Txerria hildakoan familiartekoei edo auzokoei egiten zaien txerriki erregalua.
Aurten be txarri-erregalua bialdu dabe, odolostiak eta urdaixa. Sin. errégalo, -u.
txarri-gántxu, -o, txarri-gantxúa. (c). izena. Txerria hiltzeko gantxu bikoitza, punta bat alde batera eta bestea bestera duena. Gancho de matar el cerdo. Txarrixa iltzeko txarri-gantxua. Lepotik sartu aura, ta karnazeruak iztarrian katiatze jok ies eiñ eztaixon txarrixak, bata lepuan da bestia iztarrian; alde bittatik eukitze jok arek; alde baten eukitze jok aundixa, bestian zorrotza; da zorrotzakin txarrixai eltze jakok eta bestia iztarrian katiatze jok karnazeruak, kutxillua sartzeko ies eiñ eztaixon. Klem.
txarri-gántz, txarri-gántza. (d). izena. Txerriaren saihetsetan izaten diren koipe multzo lodiak. Manteca.
txarri-ján, txarri-jána. (b). izena. Comida para cerdos, bazofia. Kuarteleko bazkaixak txarri-jana emute zeban.
txarrikeríxa. 1. txarrikerixa, txarrikerixía. (a). izena. Zerrikeria, ekintza edo jokaera zikina. Cerdada, acción o comportamiento sucio. Olako txarrikerixaik ezidak neri eiñ.
2. txarrikerixa, txarrikerixía. (a). izena. Zikinkeria. Porquería. Etxe aretan jeuan txarrikerixia.
txarríkorta, txarríkortia. (b). izena. (Ubera) Pocilga. Onek txarrikortia emute jok.
Sin. txarrítoki.
txarrikúma, txarrikumía. (b). izena. Cría de cerdo, cochinillo. Txarrikumia jan giñuan labian erreta.
txarrítoki, txarrítokixa. (b). izena. Zerritegia. Pocilga. Txarritokixa emute juan etxe arek. Sin. txarríkorta.
txarrítta, txarrittia. (c). izena. Piper egitea, eskolara ez joatea. El hacer novillos. Makiña bat txarritta einddakuak gaittuk mutikotan./ Txarrittia besteik ezkeunkan buruan.
txarríttan eiñ. (b). esapidea. Piper egin. Hacer novillos. Txarrittan eiñ da bein baiño geixaotan joate giñuztan Mari Justai keixak arrapatzera. Sin. eskuela martxando eiñ (Elg.), kalba eiñ (Oñ.). Sin. pípar eiñ.
txarríttu. 1. txarrittu. (c). da-du aditza. (adierazkorra.) Zikin-zikin egin. Ensuciar(se) mucho. Ziero txarrittuta etorri die ikastolatik.
2. txarríttuta. (d). adberbioa. (eufemismoa.) Lafiauta, atxurtuta, mozkortuta. Don.
txártel, txartéla. (c). izena. Paskuazkoa egiteko, apaizarekin elkarrizketa egin ondoren, urtero lortu behar zen papeltxoa. Cédula que había que conseguir cada año del cura para poder cumplir con el precepto pascual. Dotriñia buruz jakiñ arte etzoskun emuten txartelik. Ik. paskuazkúa eiñ.