Hiztegia
trozo, trózuak. (d). izena. Txikitan sarri entzuten genuen hitza, adibidean ikusiko denagatik. Zera dio Toribio Etxebarriak: "Forma de explotación de minas en Vizcaya a la que acudían temporalmente algunos aldeanos, que introdujeron la voz para designar las minas." (Etxba Eib) Beti entzun izan dou etxian gure Tio Domingo gaztetan trozuetan ibilli zala Leonen, da bibotiekin etorri zala andik./ Ei zebillen e, Bilbo aldian, Portugalete ta badie or, trozuan. Trozua ba, jornalian irabazten, kanteretan da, arri-etaratzen da. Trozua esaten jakon. JJp. Azken honek singularrean darabil, baina osterantzean pluralean entzun izan dugu.
truk. 1. truk, trúka. (d). izena. Karta-joko bat. Len truka be asko zuan, baiña oiñ eztittut somatzen. Don.
trukían. 1. trukían. (d). adberbioa. Truk jokoan. Andrak atsalde osua pasatzen zeben trukian./ Jokatukou trukian? 2. trukian. (Eibar) Trabajo al trueque. Lana diruz beharrean beste nolabait ordaintzen den sistema 2. truk eiñ. (c). du aditza. TRUKE EIÑ. Trukatu, truke egin. Trocar, cambiar una cosa por otra. Nai bok zapatak truk eingo jittuau gure zapatak.
Sin. trukáu.
trukaitz, trukaitza. adjektiboa. (Antzuola) "Pertsona torpea, eskulanetan traketsa eta takarra." (Lar Antz).
trukáu. (c). du aditza. Trucar, cambiar una cosa por otra. Autua trukaukostat zaldixagatik. Sin. truk eiñ.
trúke. 1. truke, trukía. (c). izena. TRUKADA, -IA (EIB.). Cambio, truque. Mutikotan sarri izate giñuan kanika trukia./ Konforme nagok trukadiakin, baiña gero agiña be euk atara nere ordez. (SM Zirik).
truke emon edo artu. (b). esapidea. TRUKIAN EMON EDO ARTU. Dar a cambio de. Eskerrikasko ta laztana emun zostan trukian (edo truke)./ Zer emungostak orren truke? ZEREN TRUKE. Ik. tripa-trúke. 2. truke eiñ. (b). aditza. Trukatu. Ik. trukáu, truk eiñ.
truke-ezkontza, truke-ezkontzie. (Leintz) "Igualmente existió la llamada 'truke-ezkontza': doble matrimonio entre hermanos de dos casa o caseríos. Algunos indicaban que la razón de ser de estos matrimonios era fundamentalmente económica, ya que suponía un ahorro de gastos y de molestias, pues en estas ocasiones ambas bodas se celebraban el mismo día con un único ceremonial litúrgico-gastronómico. Sin embargo, la verdadera razón parece radicar en la dificultad con la que los padres tropezaban a la hora de 'colocar' a sus hijos, especialmente, segundones." (Aran Gatz, 145. o.).
trumóe, -i, trumóia. (a). TRUNBOE, -I. Trueno. Trumoia da ta jaso esegittako erropak. Trumoia da, batik bat; diardu ere bai.
trumóiak jo. (b). du aditza. Tronar. Bart trumoiak jo dau baiña eztau euririk eiñ.
Trumoiak jotzen duenean, San Pedro —edo «Goiko Manuel»— boletan dabilela esan ohi da. Eibarko lekuko batek dionez, errezu hau egiten ei zen: Santa Barbara, Santa Kruz, Jauna balixo zakiuz; iñuzentien ogixa, Jauna miserikordixa. (SB Eibetno).
trumói-ots, trumoi-ótsa. (b). izena. TRUMONOTS (EIB.). Ruido de trueno. Bart oerakuan trumoi-otsa zan./ Atsaldian entzun die trumoi-otsak baiña eztau euririk eiñ. Singularrean gehiago. Sin. trumoi-zaráta.
trumoi-zaráta, trumoi-zaratía. (c). izena. Ruido de trueno. Iru trumoi-zarata entzun jittuat gabian. Don. Trumoi-zartada ere bai handia denean. Sin. trumói-ots.
truxal, truxalak. (Eibar) Chaparrón, lluvia torrencial. Truxalak ein zittuan araiñegun, eta etxetik urten be ezin izan genduan ein. (SB Eibetno)
túkur, tukúrra. (d). adjektiboa. Terkoa eta takarra. Terco y rudo. Etzuan giro aren inguruan. Auraxe zuan personia tukurra. Ik. Turkúa.
túlanko, túlankua. (c). izena. Kantabria aldeko basaganadu mota. Ganado de raza tudanca. Adarzabala eta kolorez grisa. Ik. trézeño.
túnante, túnantia. (b). izena. Alproja eta nagi xamarra. Gazteez, eta batik bat ikasleez, esana. Se dice de los jóvenes, sobre todo de los estudiantes que son algo pícaros y vagos. Tunante majua ago i aspaldixan eindda./ Listua zuan baiña tunantia. Uberako Mari Justa famatuak gogoan dut zer esan zidan behin mutikotan gerezi lapurretan harrapatu gintuenean: Artizko Bálbiñon semian semia (ni), estudiante tunante! kapapian gitarria joten!