Hiztegia
sonbúru, sonburúa. (d). izena. SORBÚRU. Soinburua. Hombro. Sorburua dok puntu bat, eta sorbaldia esaten jakok gain danai. Don. Ik. sorbálda.
soo, sóua. (a). izena. SÓLO (LEIN., UB., ANG.). Soroa. Labradío. Soo ederrak dare Aixkarren./ Soluan dabill aitta. /o/ edo bat luze samarra entzuten da. Barazkiak dauden lekuari ortu deitzen zaio, eta beste jeneroak daudenei soo.
soloik solo ibilli. (b). esapidea. (Leintz) Nondik nora ez dakiela, ganora barik ibili.
soóguen, soóguena. (c). izena. Soro-goiena, soroaren goi aldea. La parte más alta del labradío. Erremolatxia daukau aurten sooguenian. Ant. sobárren.
sopánda, sopandía. (d). izena. Teilatuko egurra. Gure lekukoak ez dira ados jartzen. Lekuko askorentzat, gailurraren paralelo doazen egurrak dira, alboaga edo goiaga izenez ere ezagutuak. Sopandia. Berao gaillurran paralelo zoiazenak. Lar. Sopandia ba metro bete edo metro terdi luzeko egur sendo bat, asiento ona ein deixen kaballuak. Don.
Ik. agílloi, alboága, goiága, karrera, zapata. Ori be or geratuko da, ez karrera eta ez sopanda. (d). esaera. Norbait ez ikasketa eta ez ezer geratuko dela adierazten duen esaera polita. Bueno nik askotan entzun izan dot esaten dala igual, ba “Ori be or geratuko da, ez karrera eta ez sopanda”. Eta orduan uste dot izaten dala ba asi dau gauza bat, baiña ez ola ganora geixegikin, da orduan ba ezta ailleauko ez karrera eta ez sopanda. Uste dot sentido orretan erabili izan dala. Lurdes. KARRERA eta SOPANDa etxegintzako berbak dira, zurak.
sor, sórra. (c). adjektiboa. Sorgorra. Torpe, poco ágil. Junturak sorrak paiño sorraguak dauzkat./ Olixua eixozu erruberiai, oso sorra dago ta.
s/zórrei olixúa. (c). esapidea. Esapide honek ZOReta SOR hitzen arteko jokoa egiten du. Zor aundixak dauzkakela? Trankill mutill; zorrei olixua.
Zorrak umorez hartzeko-edo esateko modua. Ik. sortu.
sorbálda, sorbaldía. (b). izena. SOLBARDA. Hombro. Ezkerreko sorbaldan daukat mina./ Solbardia etara ein ddot. Don. Harri edo zaku bat bizkarrera jasotzen da eta ez sorbaldara. Toribio Etxebarriak «homóplato» dio. Sorburu edo sonburu ere deitzen diote askok. Don.k dio sorburu puntu bat dela eta sorbalda gain guztia. (?). Ik. lépo, sonbúru, bizkar.
sorgin-áize, sorgin-aizía. (d). izena. Aize-zurrumiloa. Iparraldeko haize txikia dabilenean sortzen dela diosku Don.k. Bestelako haize-zurrumilloa, ostera, hodeia dagoenean. Klem.k aldiz, sorgin-aizea hegoaizearekin sortzen dela. Remolino de viento. Sorgin aizia..., oiñ garotan da ez gaittuk asko ibiltzen baiña iñoiz garua batzen dabillela artu sorgiñ-aiziak ola bueltan-bueltan-bueltan aiziak eta, zurrumilluak eta jota gora. Udazkenian da tokau izan zittuan sorgiñ-aiziakin garua batu ezindda ta kristonak eitten; oiñ baiño ego-aize geixao eitten juan lenao sasoe baten da. Klem.
Ik. aizé-zurrúmillo.
sorgínddu. 1. sorginddu. (c). da-du aditza. Sorgin bihurtu. Zuen txikixa ziero sorgindduta dago aspaldixan.
2. sorginddu. (c). da-du aditza. Sorginkeria baten menpe jarri edo egon. Hechizar Eztakitt kotxe au sorgindduta dagon ala zer, baiña berak nai dabenian bakarrik arrankatzen dau.
sorginkeríxa. 1. sorginkerixa, sorginkerixía. (b). izena. Pertsona edo abere sorginaren ekintza, barrabaskeria alegia. Emakume orrek sorginkerixia eta ainddu naixa ugari tta gozotasun gutxi etxian./ Kontuz bei gorrixakin; sorginkerixan bat eingotsu ta.
2. sorginkerixa, sorginkerixía. (b). izena. Ulertu ezin den gertakaria, misterioren bat duena. Dícese de las cosas y sucesos inexplicables. Eztakitt ze sorginkerixa daukan ordenadore onek; galdu eitten die sartutako gauzak./ Aurten babak badauke sorginkerixan bat, danak igartu eitten die ta.
3. sorginkerixa, sorginkerixía. (b). izena. Brujería, sortilegio. Berakatzak poltsikuan eruateittu begizkuan kontra. Olako sorginkerixa askotan sinisten dau arek.
sorgin-kóntu, sorgín-kóntua(k). izena. Sorginen ipuinak. Cuentos o historias de brujas. Gure amandria zanak makiña bat sorgin-kontu kontatzen zoskun./ Nik eztakitt sorgin-kontuik.
