Hiztegia
2. samar. XAMAR. XAMAR ere entzun daiteke, baina gutxiago.
1. samar. (a). graduatzailea. Bastante. Berandu samar aillegau giñan./ Arro samar dabill aspaldixan.
2. samar, samárra. (a). graduatzailea. Bastante. Mutill ori inuzente samarra da./ Konplikau samarra da maionesa ona eittia.
samartu. (b). da-du aditza. Aditzaren ekintza areagotuxea dagoela adierazten duen hitza. Onezkero akabau samartuko zeben./ Arro samartuta abill.
sámur. 1. samur. (b). adberbioa. Erraz. Fácil. Samur irabazi zostan. Sin. errez. samurréra. (c). adberbioa. Agian aukeraketa istribilua oroituz. Emen lanak samurrera eindda dare, kuidao asko barik.
Inoiz "lanak 'a la samurréra' eiñ " ere entzun ohi da, erdal doinuaz. Agian aukeraketa istribilua oroituz. Sin. errezéra. Ik. aukerátu. 2. samúrra. (b). adjektiboa. Erraza. Fácil. Samurra da txikixak jotia./ Ezta ori lan samurra.
Sin. errez. 3. samúrra. (c). adjektiboa. Tierno, -a, tratándose sobre todo de carne. Oso samurra dago txuleta au. Ant. záill.