sámur

sámur. 1. samur. (b). adberbioa. Erraz.   Fácil. Samur irabazi zostan. Sin. errez. samurréra. (c). adberbioa. Agian aukeraketa istribilua oroituz. Emen lanak samurrera eindda dare, kuidao asko barik. Inoiz "lanak 'a la samurréra' eiñ " ere entzun ohi da, erdal doinuaz. Agian aukeraketa istribilua oroituz. Sin. errezéra. Ik. aukerátu. 2. samúrra. (b). adjektiboa. Erraza.   Fácil. Samurra da txikixak jotia./ Ezta ori lan samurra. Sin. errez. 3. samúrra. (c). adjektiboa. Tierno, -a, tratándose sobre todo de carne. Oso samurra dago txuleta au. Ant. záill.