Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
pitíliñ
pixpirrin
pixpirrin. adjektiboa. "Kuttunari deitzeko modua, normalean neskari." (Lar Antz). Ik. Txóonpio, mitxiña, póspoliñ.
píxu. 1. pixu, pixúa. (a). izena. Peso. pixú líbrian. (c). adberbioa. Herri kiroletan -sokatira, idi-dema eta horrelakoetan-, jokalariaren pisua kontuan izan gabe, libre delarik edozein pisu izatea. Pixu librian Arientzan irixak dittuk nausi./ Sokatiran Uberarrak nai dozuenian jokatukotsueu pixu-librian. pixura saldu. (b). PIXURA EROSI. Zerbait bere pisuaren arabera saldu edo erosi. Txalak len etzien pixura saltzen. Ik. begíra saldu, ítxurara saldu edo erosi. 2. pixu, pixúa. (a). izena. Pisatzeko tresna.
pixútsu, pixutsúa. (b). adjektiboa. Pisu handia duena.   De mucho peso. Mai ori oso pixutsua da. Ik. ástun.
pízarra, pízarria. (a). izena. Pizarra. Pizarrazko teilatuak ikusten die Zuberuan. Ik. árbel.
pizpíriñ, pizpiríña. (c). adjektiboa. PIZPÍRITA, -IA. Neskatilatxoei esan ohi zaie kariñoz, "señorita" zentzuan. Badator gure pizpiriña./ Gurian izan da gaur zuen pizpiritia.