Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
otxarren
ozkill
ozkill, ozkílla. (d). adjektiboa. Friolero, -a. Ozkilla demasa da Antoni. Ik. Otxakílla, ozbéra.
ozkírri, ozkirríxa. (d). izena. OXKIRRI. Norberak gorputzean sentitzen duen hotz sentsazioa.   Escalofrío. ozkírri egon. (d). Hotzikaraz, gorputzaldi txarrez egon.   Estar destemplado, tener escalofríos. Oxkirri, otzikaria dagonian ero ola; gorputzaldi txarra ero, “oxkirri nago”. Klem. Gutxi erabilia.
ozminddu. (d). aditza. Eskuak edo hankak hoztu.   Enfriarse, entumecerse las manos o los pies. Eskuak ozmindduta dauzkat. Ik. sumínddu.
ozmiña
© Gorka Ortega
ozmíñ, ozmíña. (c). adjektiboa. "El frio muy agudo. Aizia ozmiña dao: muy frio." (Izag Oñ). Bergarako Donatorentzat, ostera, hotza bai baina ez hainbeste: Egualdixa ozmiña, aize ozmiña jarri da. Otz aundi aura ez, baiña otz. Don.
ozpera. Ik. ozbéra.
ózta-ózta. (d). adberbioa. OZTOZTA(N). Justu-justu.   Por poco. Ozta-ozta eztot arrapau umia kotxiakin./ Ozta-ozta irabazi dau./ Oztoztan zutintzen zan, baiña tentetu arren, ezin zuzendu gizonori. (SM Zirik). Bergaran JUSTU-JUSTU entzuten da ia bakarrik.
oztu. (a). da-du aditza. OTZITTU (LEIN.). Enfriar(se). Esnia oztu da?/ Egualdixa asko oztu dau.
pa. (a). izena. (haur hizkera.) MA. Muxua.   Beso. Ane, bota pa amandriai. pá émon. (a). dio aditza. PA EIÑ, MA EMON, MA EIÑ. Musu eman. Ala, pa emon da lotara. Ik. pátxo, laztan.