Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
oríau
órra
órra. (a). adberbioa. Ahí. Laster goiaz orra. etortzen banok orra!. (c). esapidea. Como vaya ahí!. Mehatxu doinuan esan ohi da. Ik. etorri.
orráittio. (c). juntagailua. ORRAITTIOK, ORRAITTIOKAN. Horratio, baina, behintzat.   Pues, por cierto, desde luego (?). Tia bisittatzera joan biakozu orraittio./ Ezingou afaldu barik geratu, orraittio./ Orraittio gogorra bota dozu; zela galdu leizke giltzak! Erregu edo errita doinuan esana. Zaila zaigu esanahia zehaztea. Azen.: órraittio ere bai.
zapatak josteko orratza
© Jaione Isazelaia
órratz, órratza. (a). izena. Aguja, alfiler. Orratza esaten jakok pa buruduna, erderaz puntilikabua. Puntilikabua etxakuan esaten? Púntili-kábo ba, alde batetik puntia ta bestetik burua daukalako izengok. Don. ORRATZ generikoa da; soilik esaten denean, badirudi "alfiler" (orratz buru-txikixa edo puntilikabua) ulertu behar dela. Jostekoa denean, berriz, jostorratz. Mota asko daude. Ik. albándorratz, galtzétorratz, íxteko órratz, jostórratz. órratz búrubeltz, órratz búrubeltza. (c). izena. Mantilak eta katiatzeko erabiltzen den buru beltzeko orratz luze samarra.   Aguja de cabeza negra que se usa para sujetar mantillas, etc. Orratz buru-beltza lenao mantillak eta katiatzeko erabiltze zuan; luzia buru beltzakin. Klem.
orratz buruzurixak
© Jaione Isazelaia
órratz buruzuri, orratz buruzurixa. izena. "Txapela edo burua zuria duen orratza." (Lar Antz).
órratz-búru, órratz-burúa. (c). izena. ORRAZBURU. Cabeza de alfiler. Orratz-buruan tamaiñokua izaten da arbi-azixa.