Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
odóltsu
ogi-kóskor
odóltsu, odoltsúa. (b). adjektiboa. Odol asko duen gauza. Odoloste onek odoltsugixak die.
odolústu. (c). da-du aditza. Desangrar(se). Anbulantzia etorri bittartian odolustu zan.
óe, óia. (a). izena. OBE, OGE. Cama. Lekuzkoetan: Lekuzkoetan: obetik, obera obeko, eta baita ogetik, ogera, ogeko entzuten da oetik, oera, oeko adina. Oera esaten baxok, oera naiko xok. esaera. Umeak ohera bidaltzeko esaldia.
ohia berotzekua
© Jaione Isazelaia
oia berotzeko, oia berotzekua. (d). izena. Aberats etxetan izaten zen ohea berotzeko tresna.
oeadar. Ik. kamádar.
oe-búru, oe-burúa. (c). izena. Cabecera de la cama.
oe-errópa, oe-erropía. (c). izena. OBE-ERROPA, OEKO ERROPA. Izarak eta almoadazalak. Len ezkontzeko oe-erropia ein biar izete zan ugari.
óepe, óepia. (b). izena. Ohe azpia. Oepiak noiz garbittu biaittuzu?
oerátu. (c). da-du aditza. OBERÁTU, OGERATU. Acostar(se). Bart berandu oeratu naiz./ Atzo berandu oeratu neban umia.
ofendídu. (a). da-du aditza. Ofender(se). Ofendidu baaut barkatu.
ófensa, ófensia. (b). izena. Ofensa. Orrendako ofensa aundixa da berai ika eittia.
ofiziále, ofizialía. (d). izena. Oficial, obrero cualificado. Ze irabazte jok zuen taillerrian ofiziale batek?
ófizio, ófiziua. (a). izena. Lanbidea.   Oficio. Len ofiziua ikasitta lana izate zan. Oiñ bapez. Azen.: ofízio ere bai. ofiziua emon. (b). aditza. Ofizio bat ikasi eragin. Gurasuak nik ofiziua ikestia nai zeben, neri ofiziua emotia, ta aura etzeben pentsatzen ofiziua zanik. Martin. ofiziua ikasi. (b). aditza. Lanbidea ikasi. Bai, arotzeixan ofiziua ikesten ibilitxa nao gerra aurretikan. Ez genduan asko ikesi e. Gero gure kasetara geixao ikesi genduan, zeatxik eze ofiziua ikestera joan, da betik piontzia. Sebas.
ofízioko, ofíziokua. (c). izena. Obrero cualificado. Orren aitta be ofiziokua zan. Azen.: ófizioko ere bai.
ogatu. Ik. obátu.
ogéi. (a). zenbatzailea. Veinte.
ogerleko, ogérlekue (Lein.). (d). izena. (Leintz) Duro. Sin. dúro.
ogétaka. (c). zenbatzailea. OÉTAKA. Más de una veintena. Ogetakak il zien bonbia esplotauta. Bakarrik doanean, OG Ik. -taka(k).
ogetámar. (a). zenbatzailea. Treinta.
ógi, ogíxa. (a). izena. Pan. Gerra ostean OGI-GOSIA zegoela diosku Ben.k. Orduan ogi-gosia euan. BASARRIKO OGIXA eta KALEKO edo PANADERIXAKO OGIXA berezi ohi dira. Ik. basíllora, ogíbeltz, ogizúri.
ogi puxketian modukua izan. esapidea. Pertsona ona izan.