Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
obedezídu
óde
obedezídu. (b). du aditza. Obedecer.
obedíente, obedíentia. (a). adjektiboa. Obediente. Oso mutiko obedientia da.
obeitu. aditza. (Eibar) "Obeditu, amore eman.   Rendirse" Da emon-emon eiñ da golpez mazpilduta laga ei eban, azpixan artu ta obeitzen ebala esan arte. (SM Ezten).
obéko, obekúa. (b). izenlaguna. Onagokoa.   De mejor. Eztaukazu itxura obeko sagarrik./ Oingo nobixuoi familixa obekua da itxuria.
obendu. Iraindu. "Obendu in ddau: le ha ofendido, le ha disgustado." (Izag Antz).
oberáko, oberakúa. (c). izena. Hoberako joera.   Mejoría. Azkenengo egunetan ez ei dauka oberakoik, koittauak./ Gaixki dabill industria, baiña laster ei dator oberakua. Gaixoez, batik bat.
1. oberátu. (c). da-du aditza. Mejorar. Tratándose de enfermos, sobre todo. Indiziñua artu zebanian belaxe oberatu zan.
2. oberatu. Ik. oerátu.
obéto. (a). adberbioa. Hobeto.   Mejor. Gu baiño obeto bizi da. askok nai baiño obeto. (c). esapidea. Zer moduz bizi haiz? galderari ohiko erantzuna garai batean. Ondo bizi aiz, ala?
obétu. (b). da-du aditza. OBÁTU (UB.). Hobe bihurtu.   Mejorar. Eurixokin bidiak eztie bape obetu. Mejorau ere asko entzuten da.
-obi. atzizkia. Ik. ikaztoi, kárabi.
óbillo, óbillua. (b). izena. Hari-pelota gogorra.   Ovillo. Nasaiari, besoan batutakoari-eta, mataza.
óbispo, óbispua. (a). izena. Obispo. Pertsona handiusteko edo "jakintsu" zenbaiti ere "Obispua" deitu izan zaio. Lasaiei ere bai: Zu oinddio obispo ingo zaittue. (Lar Antz). komentario 1 óbispo batek bedeinkatuála. (d). esaera. Ugari, asko.(Umorezko esapidea). Aurten obispo batek bedeinkatuala tomate artu juau. Obispo itteko lenengo monagillo izen bi da. esaera. (Antzuola) "Ezer ez da berez lortzen edo jakiten. (Lar Antz). Sin. Obispo ezta jaiotzen." (Lar Antz).
obíspo-tálo, obíspo-tálua. (d). izena. Gari-irinez eta urez egiten zen taloa.   Talo hecho de harina de trigo y agua. Obispo-talua esate jakuan. Talo-palan erretzen zuan, orduan beeko sua zuan da. Klem.
objeto. Ik. ójeto.
oblígau. 1. obligau. (a). du aditza. Obligar. Enintzakek fubolera joango obligauta be. 2. obligau. aditza. Bultza eginez mogitu objektu astun bat (?).
obligazíño, obligaziñúa. (a). izena. Obligación.
óbra, óbria. (a). izena. Obra. Orrek obratan eitten dau lan./ Azelakotxe obria dan autopistia.
obrámentu, obrámentua. (d). izena. (eufemismoa.) Kaka, eta hori egitea.   Hez fecal, y también la acción de defecar. Obramentuan odola ein ddot eta arduratan nago./ Berakua dagonian bost minututik bost minutura obramentua./ Obramentu txarra eitten dau. Don. Ik. obráu.
obráu. (d). du aditza. (eufemismoa.) Kaka egin.   Defecar. Azkenian gaur goizian obrau dot. Ik. komunéra joan, kaka eiñ, librau.