Hiztegia
Míxo. (c). toponimoa. Antzuola eta Oñati bitarteko baserri urruna. Caserío lejano de Antzuola. Ik. Pikúlitta.
mizkínddu. (b). da-du aditza. Mizkin bihurtu. Len jatun ona zan baiña oiñ mizkindduta dago./ Amandriak mizkinddu dau umia.
komentario 1
mizkinkeríxa, mizkinkerixía. (b). izena. Mizkinaren jokabidea edo ekintza. Beti mizkinkerixan ibili barik garbittuizu plater ori.
mízkiñ, mizkíña. (b). adjektiboa. Gutxi jaten duena, eta ez edozer. Melindroso, -a en el comer. Mizkiñ demasa izandakua da umetan. komentario 1 Ant. játun. Ik. jangárka.
mízpilla, mízpillia. (b). izena. . MÍZPIRA. mespillus germanica.. Mizpira. Fruitua eta arbola. MIZPILLA-ARBOLA ere bai zuhaitzari. Níspero. Baserri inguruetan, basoko bide bazterretan eta oro har, leku itzaltsuetan egon ohi den arbola txikia. Mizpilak ustelduta gero jaten dira. Berdetan oso mikatzak dira.
Agura txiki belendriñ, bost bizar eta sei agiñ. esaera. (Oñati) (Izag Oñ). Mizpiraren igarkizuna.
mízto, miztúa. (b). izena. Aguijón de abeja, lengua culebras. Erlamiñuak miztua sartu zotsan.
Sugearen mihiari mizto deitzen zaio eta pozoia han duela uste da. Subia ikusi dot eta olakotxe miztua agiri zeban.
komentario 1 Ik. ezten.
mobídu. 1. mobidu. (a). da-du aditza. Mover(se). 2. mobidu. (a). da aditza. Norbaiten edo zerbaiten bila hasi. Moverse en busca de algo. Ez agiri illuntzian e, gabian e, neskia etxera Ore(g)in, da mobidu dia. Hil./ Ointxe mobidu biako dau norabaitt lan eske.
3. mobidu, mobidúa. (b). adjektiboa. Geldi egoten ez dena. Haurrez, batik bat. Revoltoso, -a, que no para quieto. Mutiko txarra ezta, baiña oso mobidua. komentario 1 Sin. geldígor.