Hiztegia
mingáinluze, mingáinluzia. (c). adjektiboa. Isilik euki beharrekoak gordetzen ez dakiena. Indiscreto en el hablar. Ari eziozu baezpada be ezer kontau, mingainluze samarra da ta.
Lit.: "de lengua larga". komentario 1
mingáiñ. 1. mingáiñ, mingáiña. (a). izena. Mihina. Lengua. Mingaiña etara dost lotsagabe orrek. miñ eta mingaiñ Sin. gisa entzun ohi dira sarri. 2. mingáiñ, mingáiña. (a). izena. Mihinaren goi partea. La parte superior de la lengua. Zuri-zurixa daukat mingaiña.
3. mingáiñ, mingáiña. (a). izena. Ganadu mingaina, jaki ezaguna. Lengua de vacuno. Mingaiña saltsan jan giñuan.