Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
merketári
mezia (edo errosaixua) esan
mezia (edo errosaixua) esan. Decir misa. Ik. errósaixo, méza.
mi-mi-mi. onomatopeia. "Onomatopeya referida a lo que alguien ha dicho, con sentido despectivo. Hire ahiztia beti bardin, “mi-mi-mi”, beti bestiak kritikatzen!" (SB Eibetno).
miarmia
© Ezezaguna
miárma, miarmía. (a). izena. Armiarma.   Araña. Batzuk billurtu eitten die miarmekin. Sin. amarratz (Ang.), armiarma (Oñ.), masma (Eib.). Sin. amárratz, masma.
miárma-ári, miárma-aríxa. (c). izena. Amerauna.   Telaraña. Sin. améraun.
miárma bédar, miárma bedárra. (d). izena. . stellaria media. Pamplina. komentario 1 Ik. zapédar.
miáu. 1. miau, miaua. (a). izena. Maullido de gato. Katua ibili da miau ta miau./ Katu-miauak eztoste laga lotan. Oso ozenak direnean katumarrosa ere bai. miáu eiñ. (d). esapidea. Txapio eiñ, lapurtu (lagun).   Birlar. Kartetan lagun moduan asi tta azkenian miau ein joskuen diru mordua. Ik. txapíau, txápio. miáuka. (a). adberbioa. Maullando. Katuak miauka jardun dau gau guztia. 2. miau. izena. (haur hizkera.) Katua, haur hizkeran.
miezten
© Gorka Ortega
miáztu. (b). du aditza. MIEZTU. Lamer. Beixak eskua miaztu dotsa umiai.