Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
méle-méle
mendi-gáillur
mendi-gáillur, mendi-gaillúrra. (c). izena. Mendi-bizkarra.   Cresta de monte. Lenengo mendi-gaillurra artu giñuan eta gaiñik gain joan giñan tontorreraiño. Zenbaitek «tontor», «punta» zentzuan ere badarabil. Ik. mendi-bízkar, gaillur.
mendí-gaiñ, mendi-gáiña. (b). izena. Cima de monte. Mendigaiña lau antzian dagonian esaten jakok. Don.
mendigoizále, mendigoizalía. (b). izena. Mendizale talde bateko kidea; Bergaran Pol-pol-ekoa, batik bat.   Componente de un grupo montañero. Guti zarra mengigoizale amorratua zuan. komentario 1
mendi-ibílli, mendi-ibillíxa. (c). izena. Ibilaldia mendia zehar.   Paseo por el monte. Medikuak esan dost mendi-ibilli batzuk komeni jatala. Sin. mendí-buelta.
mendí-púnta, mendí-púntia. (b). izena. La punta del monte.
mendi-tóntor, mendi-tontórra. (a). izena. Mendi punta.   La cima del monte. Orduerdixan aillegau giñan mendi-tontorrera.
mendítsu, menditsúa. (b). adjektiboa. Mendi askokoa.   Montañoso.
mendizále, mendizalía. (b). adjektiboa. Aficionado a la montaña o al montañismo.
mendráu. (d). du aditza. Hazi, tamainuz irabazi, bizimoduan aurrera egin. Auntzak azala jan ezkero eztau landariak mendratzen./ Arek, dan fiñakin, ietargixan be mendrau eingo leuke. komentario 1
méngel, mengéla. (d). adjektiboa. Insustancial, apocado, -a. Gutxi erabilia. Ik. memélo, -a, mengénillo.
mengénillo, mengénillua. (d). adjektiboa. Memeloa. Insustancial, apocado, -a. Orren anaia mengenillo samar bat zuan da fraille sartu zuan Arantzazun, gerria akabau zanian. Ik. méngel.