Hiztegia
Maietzéko lóra, Maietzéko lórak. (c). izen propioa. LÓRA (OS.), AMABIRJIÑIAN MAIETZEKO LORA. Maiatzean igande arratsaldez egiten zen elizkizuna, zeinetan Amabirjinari loreak botatzen zitzaizkion. Acto religioso que se celebraba cada tarde de domingo de Mayo, en el cual se arrojaban flores a la Virgen Maietzeko Loretan ezkiñan bezperetan beste aspertzen./ Loria eitten zan illuntzian, kanpaia jota, oi dan moduan, maietzian, errosaixua-loria, da bera lorara. Hil.
komentario 1
maikára, maikaría. (b). izena. Mahaikada, mahaia bete jende. Mesa repleta de comensales o comida. Etxe artan maikaria juntatzen die egunero. Mahaia bete janari ere bai: Jesus, au da maikaria jarri dozuna iru lagunendako.
máilla.
1. máilla, máillia. (b). izena. Peldaño, escalón. Illunetan etzeban maillia ikusi tta muturrez aurrera jausi zan.
Ik. armáilla. 2. máilla, máillia. (b). izena. Categoría, rango. Donostiara maillatxua daukan jentia joaten da beraniatzera./ Kostako jak nere maillia arrapatzia.
3. mailla. Ik. katémailla.
maillátu. 1. maillatu. (b). da-du aditza. Abollar(se), magullar(se). Atzo ekarrittako kotxia gaur maillatu dau./ Sagarrak agiakin eretxi ezkero maillatu eitten die.
Ik. aputxúrrau, mazpílddu. 2. maillatu, maillatúa. (b). izena. Abolladura. Maillatua daukan frutiak eztauka estimaziñoik.
máillu, máillua. (b). izena. Esku-mailuka handia. Martillo grande de mano. Sega-mailluakin pikatzen da segia. Gure etxean sega pikatzekoaz esaten da. komentario 1 Ik. maillúka.
maillúkari, maillukaríxa. (c). izena. MAILLUKETARI. Mailukaz lan egiten duen behargina. Martilleador. Errementarixan laguntzaillia izete zan maillukari eitten zebana. Martinetero ere esan izan omen da. MAILL komentario 1
