Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
lor-afai
lotsagábekerixa
lotsagábekerixa, lotsagábekerixia. (b). izena. LOTSÁBAKOKERIXA (UB., ANG.).. Lotsagabearen ekintza.   Desvergüenza, insolencia. Makiña bat lotsagabekerixa eitten dotsa neskatilliak amai. Azen.: lotsagabekeríxa, lotsagabekerixía ere bai.
lotsagabétu. (b). aditza. LOTSÁBAKOTU (UB., ANG.). . Lotsagabe bihurtu.   Volverse desvergonzado, insolente.
lotsagárri. 1. lotsagarri, lotsagarríxa. (b). adjektiboa. Lotsa ematen duena.   Vergonzoso, -a, que da verguenza. Lotsagarrixa da abertzale izenekuak beti erderaz ikustia./ Ixilik egon zaitte, lotsagarrixoi alakuoi. komentario 1 2. lotsagarri. (b). adberbioa. Lotsa emateko eran.   En ridículo, ridículamente. Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan. Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli. Ik. kónpleto. baztarren lotsagarri ibili. (c). esapidea. Lotsagarri ibili. Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri.
lotsagárrikerixa, lotsagárrikerixia. (c). izena. Gauza edo egite lotsagarria.   Desvergüenza. Konbidauei ardaua kobrau, ta olako lotsagarrikerixak eitte jittuan./ Eztozu olako lotsagarrikerixaik eingo, orraittio. Azen.: lotsagarrikeríxa, lotsagarrikerixía ere bai.