2. lotsagarri
2. lotsagarri. (b). adberbioa. Lotsa emateko eran. En ridículo, ridículamente. Reala aurten lotsagarri geratu da./ Praka estu arekin, lotsagarri zoian koittaua./ Jentian aurrian lotsagarri laga nindduan. Norbait lotsagarri laga, geratu, ibilli. Ik. kónpleto. baztarren lotsagarri ibili. (c). esapidea. Lotsagarri ibili. Or ibiliko aiz i baztar guztien lotsagarri.