Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kontrabeta
kóntu
kóntu. 1. kóntu, kóntua. (c). izena. Cuidado, atención. Kontu puxkatekin ibili poltsiakin. kóntu ártu. (c). esapidea. KÓNTUAK ARTU. Kargu hartu.   Llamar la atención, pedir cuentas. Zu etza iñor neri kontu artzeko. Sin. kárgu ártu. kóntu eiñ. (c). Kaso egin. Prestar atención. Kontu eiñ suai ni kalian naizen bittartian. kóntua emun, kóntu emun. (d). aditza. Rendir cuentas. Berak zela jangoikuai kontua emun bi otxan, abariak esan i otxan, da ezetz, ezetz. Aura baiño len bera joiala bai, ta berak emungo otxala jangoikuai kontua. Hil. kóntuan ártu. (b). esapidea. Tomar en cuenta. Eneban kontuan artu mekanikuan esana. kóntuz. (a). adberbioa. Con cuidado. Kontuz ibili tta baztarretik joan. nere kontu. (b). ZURE, BERE... KONTU. NERE, ZURE. KONTU. (b). A mi, tu... cargo. Gaur zure kontu afaixa jartzia. 2. kóntu, kóntua. (b). izena. Berriketa, jarduna. Kontua ta barriketia ugari eta formalidade gutxi./ Ze zaukan Tomasitak ainbeste kontukin? kontu potolo, kontu potoluak. (c). Bikotekideen arteko maitasun berriketak. Makina bat kontu potolo esan (edo egin) zotsen elkarri. kóntuak euki. (c). esapidea. Berriketa saioak izan. Aspaldixan Petra ta Mariak kontu asko dauke alkarrekin. kóntuak kóntu. (b). esapidea. Esanak esan. Kontuak kontu, aura beintzat majo bizi izan zan bere denporan. kóntutan. (c). adberbioa. Elkarrekin berriketan. Bixak orduak pasatzeittue kontutan. Ik. ípoiñetan. 3. kóntu, kóntua. (b). izena. Ipuina, leienda, istorioa, gertakizuna; esanahi zabala du. Amandria, kontaiguzu kontu bat./ Aspaldiko kontuak esaten asten dienian eztauke akabuik./ Kontuekin bakarrik eztago ezer. Ik. ipúiñ. 4. kóntu, kóntua. (b). izena. Asuntoa, arazoa.   Asunto, tema, problema. Kontua da eguna badatorrela ta ezetan asteke garela./ Aitta etortzen danian izango die emen kontuak./ Ori beste kontu bat da./ Egixa da esan dozuna, baiña ori ezta kontua. KONTUA DA... edo KUSTI kontua da. Kontua da... edo kustiñua da... sarri. Baita gauzia da... 5. kóntu, kóntua. (b). izena. Cuenta, factura. Kontua, mesedez. kóntuak eiñ. (b). Hacer las cuentas; los pagos, mayormente. Piñuixa saldu gontsan, baiña oinddio kontuak ein barik dauzkau. kóntuak etára. (b). esapidea. Sacar cuentas, tanto en el sentido literal como en el figurado. Jaixak, eta amarretarako etxera etorri zan. Kontuak etara zela egongo zan./ Kontuak etaraittut eta bos milloi kostatzen da igeltserixia bakarrik. kóntuak gárbittu. (c). Kontuak egin, diru-kontuak, gehienetan.   Aclarar las cuentas. Junta egunian garbittuko die urteko kontuak./ Domusantuetan izeten da gure auzuan kontuak garbitzeko eguna. 6. kontu. (b). posposizioa. KÓNTURA. A cargo de, a cuenta de. Majo bizi da aura aittan kontura./ Azelakotxe barriak ein giñuzen sakristauan kontura. NOREN kontu edo kontura. Ik. kargu, esku.