2. kóntu

2. kóntu, kóntua. (b). izena. Berriketa, jarduna. Kontua ta barriketia ugari eta formalidade gutxi./ Ze zaukan Tomasitak ainbeste kontukin? kontu potolo, kontu potoluak. (c). Bikotekideen arteko maitasun berriketak. Makina bat kontu potolo esan (edo egin) zotsen elkarri. kóntuak euki. (c). esapidea. Berriketa saioak izan. Aspaldixan Petra ta Mariak kontu asko dauke alkarrekin. kóntuak kóntu. (b). esapidea. Esanak esan. Kontuak kontu, aura beintzat majo bizi izan zan bere denporan. kóntutan. (c). adberbioa. Elkarrekin berriketan. Bixak orduak pasatzeittue kontutan. Ik. ípoiñetan.