Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kapónar
karaketx
karaketx. Ik. bolkét.
karákol, karakóla. (a). izena. Caracol. Ik. marráskillo. Au dok paria, karakola ta baria. (b). esaera. Biak antzerakoak direla.
karakote. "Vara con gancho, garfio para recoger frutas. Sagarrak, madarixak eta holakuak hartzeko karakotia: Kakuaz adarrak hartu eta taka! Gaztaiñak eta hurrak barriz zardaixaz. Zardaixaz astindu ondo eta botatakuan jaso." (SB Eibetno).
karákter, karákterra. (a). izena. Carácter. Azen.: kárakter ere bai. Ik. ízate.
karámelo, karámelua. (a). izena. Caramelo. komentario 1
karanba!. (c). interjekzioa. KARANBA. Caramba. Karteria galdu jakela? Karanba-karanba. Emakumeek, batik bat.
karápaixo, karápaixua (Oñ.). . (a). izena. "Torta triangular con huevos; la madrina al sobrino (besuetakuai) en Pascua." (Izag Oñ). Ik. mokotz, paskua-ópill.
karása, karasía. (c). izena. KAKARASA, KARAKASA. Cacareo. Oillo-karasa aundixak die txabolan./ Oilluan kakarasia entzun orduko, jun da artu arrautzak. Eli./ Oilluak karakasa ein ddau. Don. karása eiñ. (c). du aditza. Cacarear. Gure oilluak eztabe karasaik pe eitten. Goiko aldaerak ere bai. karásaka. (c). adberbioa. KAKARASAKA, KARAKASAKA. Cacareando. Karasaka emun dabe gaur oilluak atsalde osua.
kárburo, kárburua. (c). izena. Carburo. Ik. kándill, kínke.
kárda. 1. karda, kardía. (c). izena. Ganaduak kardatzeko eta garbitzeko erabiltzen den metalezko zepiloa. Carda. Ganauak ferixara eruan aurretik kurioso-kurioso garbitzen zien kardiakin.
kardak
© Jaione Isazelaia
2. karda, kardía. (d). izena. Artilea fintzeko den metalezko hagindun tresna.   Carda. Lenengo ardixen illia garbittu, siketu, kardak esate jakona, kardiakin zertu, sitx eindda ipiñi. Aniz. Ik. txarrantxa.
kardabera. Ik. kardubéra.