Hiztegia
karábaka. (c). Txikitan sarri egiten genuen jolasa. Bat katigu gelditzen da eta honek beste bat harrapatu behar du. Gero biak eskutik oraturik hirugarren bat; gero hirurak laugarren bat, eta horrela denak harrapatu arte. Juego infantil arriba explicado. Karabaka ibiliko ga? Katiguak jolasari hasiera emateko komentario 1
kárabi, kárabixa. (d). izena. KARÁBIXA, KAROBI, KAREDOI (ARAM.). Calera, horno de cal. Karabixia nik ezautu dot Arantzetan be bai. Enr.
KARABITTA (Karabieta) da Elgetatik Eibar alderako mendatea. Sin. kárabi-zúlo. karabixa erre. KARABIXIA ERRE. Karobia sutu harriz betetakoan, harria erre eta karea egiteko. Karabixa erre, erre esate giñuan. Egosi txendorra. Cand.
karabixa kargau. (d). Karobi-zuloa harriz bete. Karabixa kargatze zanian aurria tapau eitte akon. Cand.
karabil, karabilla. izena. (Eibar) "Terraja de roscar. Kanpoko harixa emoteko ebaketa-erreminttia." (SB Eibetno).
kárabi-zúlo, kárabi-zulúa. (d). izena. KARABIXA-ZULO. Horno de cal. Elgetan KARABIXA-ZULO. Sin. kárabi.
káradu. (d). du aditza. Soroan karea bota. Abonar con cal. Soua káradu bia juau. Karetu esatian moduan. Guk káradu. Don. Bitxia. Gutxi erabilia.
Sin. karétu.
kara-eskuadra, kara-eskuadria. (c). izena. Zuraz, eskuadran lagatako aldea. Cara-escuadra. Gero arpegixa, o kara, kara-eskuadra. Kara esan biarrian, euskeraz beintzat, arpegixa bastante ibiltzen dou. Lar.
káraitz, káraitza. (d). izena. KAREAITZ, KARATX. Kare haitza. Piedra caliza. Karaitza bia da karia eitteko./ Atxeko arrixa bia da; karatxa esate otsau guk. Felix. Sin. karéarri.
karákol, karakóla. (a). izena. Caracol. Ik. marráskillo. Au dok paria, karakola ta baria. (b). esaera. Biak antzerakoak direla.