Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
irúko
íso!
íso!. (b). interjekzioa. Astoa edo zaldia geldi dadin egiten den oihua.   So! Grito con el que se conmina a detenerse a burros y caballos. Iso astua, iso! Geldik or! Ant. árre!.
íspixa, íspixia. (c). izena. Espía, infiltrado. Eren artian zeuken ispixia ta danak galdu erain zittuan. Horrela kontatzen digu Hilarik Bergarako Konbenioko paperen eta Foruen galera: Gero... konbenixuoi tta..., orrek papelok galdu zien ezkero, kitto. Bergan i zien papelok, da gizurrakin nun sartu zittuen ispixiak esan; andik galdu ziela. Orduan be ispixia.
istandu. aditza. (Antzuola) "Ilundu. Etzan ondo ikusten, puxkat istanduta zeuan da." (Lar Antz).
istantza
© Jaione Isazelaia
istantz, istántza. (c). izena. Iluntzean ia ilundurik dagoeneko tarte hori. Egunaren eta gauren arteko muga.   El crepúsculo. Atzo istantzian uso bandara galantak pasau zien./ Istantzerarte ibilli lanian da, artu otarria, ta etxera aguro, laga afaixai tta. Hil. Goizekoari egunsenti, baina bada goizekoari istantz esaten dionik ere. Ik. illunábar.
iztingia
© Jaione Isazelaia
istínga, istingía. (c). izena. ÍSTINGI, ISTINGIXA. Toki urtsu eta lokatzatsua, ura sortzen den lekua delako.   Cenagal. Naiz eta sikutia eiñ istingak eztie agortzen./ Ixak eitten die istingatan. Sin. ur-zingíra. Ik. izíngura. istinga baten ibilli, istinga baten egon. esapidea. "Inguruan ur askorekin ibili, batez ere sukaldeko lanak egitean, ontziak garbitzen, esaterako. Istinga baten emen nabill.
istíngor, istíngorra. (d). izena. Gallinago gallinago. Istingi ingurutan egoten den hegaztia. Oilagorraren ia berdina baina txikian.   Agachadiza, becacín. Istingorra oillagorra baiño txikixaua da. Sin. míngor.
istríbillu. 1. istríbillu, istríbillua. (d). izena. Estribillo, sonsonete. Beti istribillu igualakin abill. 2. istribillu. Ik. bizíkeleta.