Hiztegia
iñáurki, iñáurkixa. (d). izena. IÑAURKIN. Azpigarria; behien ohea egiteko orbela, albitza, garoa... Material para hacer la cama al ganado. Lengo zarrak esaten juen iñaurkixa. Iñaurkixa ba, satsa eitteko zera, azpigarrixa. Klem./ Burdirik aundiña izeten zan, iñaurkittarako, garua, bedarra. Luziena, burkamaik luziena. Don.
Ia galdutako hitza. Orain azpigarri, batik bat.
iñáusi. (c). du aditza. Zuhaitzari adarrak moztu, bizirik dagoen artean. Arbola motz bati, pagua, gaztaiñia, aritza, adar batzuk kentzen baako gora doiazenak, ari iñausi. Don./ Soilddu arbola luzia, gora zera lagatzen jakonian. Fruta arbolak porau. Paguak eta, iñoiz ondotik ebaitzen jakuek adarra, sutarako ta, ori iñausi. Ik. podáu, soilddu.
iñáusketa, iñáusketia. (d). izena. Inauste ekintza. Poda. Neguan izaten da iñausketia.
Ik. iñáusi, podáketa, podáu.
iñóiz. izena. 1. iñoiz. (a). adberbioa. Nunca, jamás (ezezkoetan). Ezta iñoiz espabilauko. Sin. sékula. 2. iñoiz. (b). adberbioa. Alguna vez, algunas veces (bestelakoetan). Iñoiz joaten ga perretxikutara./ Neuk pe ikusi izan dot iñoiz mozkortuta. Sin. nóiz ero nóiz. iñóizko dénporan. (d). adberbioa. Alguna vez. Iñoizko denporan asarretu eitten baaiz pasauko jak. Don. "Si alguna vez te enfadas ya se te pasará" esaldia euskaratzeko eskatuta egin du goikoa. Gutxi erabilia.