Hiztegia
illabéte, illabetía. (a). izena. ILLEBETE. Mes (uno, si no se especifica más). Iru illabete pasaittu gaixoik./ Etzan etorri eztakitt zenbat illabetian. Illabete zenbatzaileekin; ill, bestela. Dena dela, sarri hausten da arau-usteko hau.
illára, illaría. (a). izena. Fila, hilera, renglón. Perretxiko illaría zeuan pagopian./ Ezkerreko illaran amar lagun dare.
illarán. (a). adberbioa. En fila. Ala, jarri danok illaran. Ik. errengillára.
illárgi, illargíxa. (c). izena. Luna. I(r)etargi da arrunta, baina Bergarako zenbait etxetan illargi esaten da. Guztietan, berriz, illargi betia. illárgi béte, illárgi betía. (b). Luna llena. Illargi betia dago ta eztaukat farol biarrik. Ostera, biar da ilbete, esan ohi da, eta nekez biar da illargi betia. Sin. iretargi oso. Ik. ilbéte, irétargi.
ílle, illía. (a). izena. ULE (LEIN., OÑ., UB., ANG.). Pelo.
Eratorri guztiak ere, goian aipaturiko eskualdeetan, ule-rekin. ílle zúri, ílle zuríxa. (b). izena. Cana. Ille zúrixak dauzkazu. illeurri, illeurrixa. "La (oveja) que tiene poca lana." (Izag Antz)
illía jo. (d). aditza. Artilea idaurrez edo makilaz jo harrotzeko. Ille jotzen, ardi mozten, euna eitten... JJp.
illia zurittu. (b). aditza. Ile zuriak irten.