Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
gozáu
gris
gozáu. (b). du aditza. Gozar, disfrutar. Estebanek ikaragari gozatzen dau lagun artian.
gózo. 1. gozo, gozúa. (a). adjektiboa. Rico, -a, bueno, -a. Oso gozua dago bakillaua. gozúa járri. (c). esapidea. Haserre bizian jarri. Kotxia markau notsala enterau zanian etzan gozo-gozua jarri./ Gozua jarriko da diretoria panorama au ikusten dabenian. 2. gozo, gozúa. (a). adjektiboa. Dulce. Eztixa gozogixa da askondako./ Orri etxako gustatzen gauza gozuak. Ik. dúltze. 3. gozo, gozúa. (b). adjektiboa. Blando, -a, suave, fácil de trabajar. Pelota oso gozua da./ Lur oso gozua dago errekonduan. 4. gozo, gozúa. (d). izena. Gozotasuna.   Lo dulce. Eurixak gozo guztia kendu dotse pikuei./ Erliak loraik lora gozuan billa ibiltzen die. Fruituen azukreaz, askotan. 5. gozo, gozúa. (c). izena. Gozokia.   Dulce. Tiok zuretako gozuak ekarrittu./ Ezizu gozoik jan. Sin. dultze.
gozo-gáuza, gozo-gauzía. (c). izena. Cosa dulce. Talo asuntuan asko dakigu, gozo-gauzan ez. Don. Postre edo erreposteria zentzuan esan du.
gozógintza, gozógintzia. (d). izena. Pastelgintza.
gozotásun, gozotasúna. (b). Dulzura. Etxe artan be, dagon jiriakin, eztau gozotasun aundirik topauko./ Aura be ezta iñoi gozotasun aundixa emoteko personia. Etxeko giro atseginaz, askotan. Egurraz zera diosku lekuko batek: Alkazia gozotasunik bareko egurra da. Martin.
gozozále, gozozalía. (b). adjektiboa. Goloso, -a. Sin. golóso.
gozúa járri. (c). esapidea. Haserre bizian jarri. Kotxia markau notsala enterau zanian etzan gozo-gozua jarri./ Gozua jarriko da diretoria panorama au ikusten dabenian.
Grabíxel. (d). izen propioa. Gabriel, en boca de los más mayores. Gure aittajunan lengusua zan Zubittako Grabixel.
gráda, gradía. (d). izena. Areburdinara. Laborantza tresna. Gradia esaten gontsan ziero burdiñazkuai. Gradia ero areburdiñaria. Don. Sin. aréburdiñara. Ik. burdíñara, tríllu.
gradíau. aditza. 1. gradíau. (c). aditza. Sagardoari barrikan termometro berezi batez azukre gradua hartu, botilaratzeko prest dagoen jakiteko. 2. gradíau. (c). aditza. Gaztaia egiteko orduan esneari gatzaren neurria hartu. Bai, gatzana da ori, gatza zenbat bota da ori, gradiau. “Karkun” pastoriak ola eittebala, arrautzia bota ta gatza arekin pixuakin artze eban. Luis./ Gradiatzeko arrautziakin gradiatzen dou: arrautza bi bota barrura, da uran gaiñera igotzen dabenian arrautziak, orduantxe gatza tamaiñuan. Enr.
grádu, gradúa. (a). izena. Grado.
gramillak
© admin
gramilla, gramillak. (c). izena. Egurra zuzen markatzeko erabiltzen den tresna.   Gramil. komentario 1
gránde, grándia. (c). adjektiboa. Ona, ohizkoa ez dena. Adinekoek sarri erabilia, antzinako kontuez ari direnean, batik bat. Orduan bizikletia eukitzia gauza grandia zuan./ Orduan poteko melokotoiak estimaziño aundixa jeukan; gauza grandia zuan aura./ Etxe onekua ero zera baldin bazan, arrio bi; arrio bikotixa, aura ba grandia zan. Ben. Mugatuan ia beti. GAUZA GRANDIA, gehienetan, baina soilik ere bai.
gránuja. 1. gránuja, gránujia. (a). adjektiboa. Granuja. Granuja samarra be bada ta... 2. gránuja, gránujia. (a). izena. (Eibar) Mutikoa. Ez du zentzu peioratiborik. Zure granujia bialdirazu, emon daixodazen sagar batzuk. (Etxba Eib) 3. gránuja, gránujia. izena. (Eibar) "Taillarretan ofiziua ikastera sartzen ziran mutiko gaztiak, 10-12 urtekuak.   Aprendiz, recadista." (SB Eibetno)
grazía, grazía. (a). izena. Gracia. Ezotsan grazia aundirik eiñ txapela kentziak./ Grazia aundixa dauka berbetan. Asko erabilia. NOR mugagabea eta mugatua, berdinak. grazia oneko. Egun ona du. gaur grazia oneko dago. grazía onían. (c). esapidea. GRAZÍA EDERRIAN. Euria, adibidez, gozatsu; pertsonak armonia onean. Eurixak grazia onian diardu./ Atsaldia grazia ederrian pasau zeban GRAZIA ONEKO: gaur grazia oneko dago. Egun ona du.
grazióso, graziosúa. (a). adjektiboa. Gracioso, -a.
grémixo, grémixua. (b). izena. Gremio.
griñ, griña. (d). izena. KRIÑ. Zaldiaren lepo gaineko ilea.   Crin de caballo. Erderazko izena emungo jau segurutik: kriña. Don. komentario 1 Ik. zurda.
gripa, grípia. (d). izena. Zerrak egurrari uzten dion azal latza.   Gripa. Zerrautsa berak eukitzen daben gripia, zerrautsa garbittu ein biejako dana. Ta gero kastilluan tolosten dabe. Sebas. komentario 1
grípe, grípia. (a). izena. Gripe. grípekuan. (d). izena. GRÍPE-URTIA. 1918-19an izan zen gripe handian. Jendean oroimenean bizi-bizirik dago zientoka lagun eraman zituen azken izurrite handia. Gripekuan neskia il zan, Dorotea... Mekoletan iru etxe baten. Esenpler (?) bat lagun il zien orduan. Aniz. Grípe-urtía ere deitu izan zaio.