Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
gizontásun
gógo
gizontásun, gizontasúna. (b). izena. Hombría. Gizontasun gutxi demostrau ziñuan auzoko basarrixa erre zanian.
gízur, gizúrra. (a). izena. GÚZUR. Gezurra.   Mentira. Diario Vasco, egi gutxi ta gizur asko. (c). esaera. Lehengo zaharrek esaten zuten esaera. Gizurra esan neban Getaríxan, da ni baiño len zan atarixan. (c). esaera. Gezurra erraz zabaltzen dela. Gizurrak anka motzak dauzka. esaera. "Gezurrarekin inora ezin dela joan adierazten du." (Lar Antz). gízurra ta saltsía euki. (c). esapidea. GÍZURRA TA SALTSÍA ERABILLI. Gezurrak esan. Orri ezixozu kasoik eiñ, gizurra ta saltsia besteik eztauka ta. gizurrétan. (b). adberbioa. Mintiendo. Amak gizurretan arrapau nau./ Etzaittez nerekin gizurretan ibili.
gizurretáko, gizurretakúa. (b). izenlaguna. Benetakoa ez dena.   De mentiras, falso, simulado. Gizurretako pistoliakin ein ddabe atrakua./ Jente asko gelditzen da lanera barik gizurretako gaixuakin./ Ume, ezidazu eiñ gizurretako negarrik./ Diru au gizurretakua da. Ant. bénetako. Ik. apropósko, brometako.
gizurtéro, -a, gizurterúa, -ía. (a). adjektiboa. (adierazkorra.) GIZURTI. Mentiroso, -a. Gizurtero, atzo zer esan zostazun? gizurtero patatero, ogi txiki, panadero. (a). Ume-esaera. Gizurtero, patatero, ogi txiki, panadero. Ik. gizúrti.
gizúrti, gizúrtixa. (b). adberbioa. Gezurtia.   Mentiroso. Ume ori gizurti utsa da. Azen.: gízurti ere bai. Ik. gizurtero patatero, ogi txiki, panadero.
gladiolo, gladiolua. (b). izena. . Gladiolus sp.. Gladiolo.
globo-bedar, globo-bedarra. izena. Silene vulgaris. Colleja. (SB Eibetno)
glória, glória. (b). izena. La oración de la gloria. Gloria errezatzia aaztu jaku./ Gloria, Patri et Filio et Espiritu Santo. Ik. patérnoster.
glorióso, -a. 1. glorioso, gloriosúa, -ía. (c). adjektiboa. Berezko bizipoza dutenengatik esan ohi da.   Glorioso, -a, feliz. Beti umore onez da brometarako goguakin, auraxe da persona gloriosua. 2. glorioso, -a. (c). adberbioa. Zoriontsu.   Feliz. Tomas glorioso bizi da.
glu-glu. onomatopeia. "Sonido producido al tragar la bebida." (SB Eibetno).
goáta, goatía. (a). izena. Sendakuntzarako kotoia.   Guata.
gobernadóre. GOBERNATZAILE. 1. gobernadore, gobernadoría. (b). izena. Gobernador Civil. Legorretako semia ein ddabe Gipuzkoako gobernadore. 2. gobernadore, gobernadoría. (c). izena. GOBERNATZAILE. Ganadu-gobernatzailea. Hona hemen Elgetako Ferixa Nagusikoan pasatutakoa, nire anai Julienek kontatuta: Ganau-premixuak ziela ta jurauko bat joan jakok beixan onduan zeuan basarrittar bati:
gobérnante. 1. gobérnante, gobérnantia. (c). adjektiboa. Agintzea gustatzen zaiona. Zentzu despektiboa du.   Marimandón, -a, gobernanta. Gobernante famia jaukak. Uste juat etxian danak aidian ibiltzen dittuala. Emakumeez, batik bat. 2. gobérnante, gobérnantia. (c). izena. Agintaria.
gobérnau. (b). du aditza. Ganaduei beren lanak egin: jaten eman, jaitsi, etab.   Hacer los cuidados de los animales. Ondo gobernautako itxuria daukazu. Zabalkundez, pertsonez ere bai: Ondo gobernautako itxuria daukazu. Ik. gobernu.
gobérnu. GOBIÉRNU. 1. gobernu, gobernúa. (c). izena. Etxeko gorabeherak: jana, edana, jantzia, garbitasuna...   Los asuntos domésticos: alimentación, vestido, limpieza... Bakarrik geldittu zanian bakardadiak eta gobernu txarrak belaxe ein juan arena. GOBERNU TXARRA, batik bat. Zentzu politikoan GOBIERNU ia beti. Ik. ganau-gobérnu. 2. gobernu, gobernúa. (a). izena. GOBIERNU, -O. Gobierno. Gobierno Baskuan eitten dau lana./ Sasoe bateko somatenak izan bia zittuan ba gobiernuan aldekuak ero ta arek armia eukitze juen itxuria. Politikako asuntua izan bia zuan zeozer. Klem. Gobernua eta elizia alkarrekin daenian, malo. esaera. (Lar Antz).
goen. 1. goen. Ik. gúen. 2. goen. Ik. esnégoen.
Bergarako Goenkalia
© Jaione Isazelaia
Goénkale, Goénkalia. (a). toponimoa. GUENKALE. Bergarako kalea. Ik. Artékale, Barrénkale.
gogaikárri, gogaikarríxa. (b). adjektiboa. Gogait eragiten duena.   Molesto, -a, fastidioso, -a. Euli gogaikarri onekin ezin dou burutu./ Gogaikarri bat eindda zare aspaldixan. Ant. gogaikárri.
gógaitt eiñ. (c). du aditza. GOGAITT EINDDA EGON. Aspertu, gogoa galdu.   Hastiarse, hartarse, aburrirse. Azkenerako gogaitt ein ddau seme alabekin./ Gogaitt eindda dago taillerrian.
gógaitt eráiñ. (c). dio aditza. Gogait eragin; asperrarazi.   Hastiar a otros. Gogaitt eraitten dosta bere sermoi aspergarrixekin./ Beti amandriai gogaitt eraitten ibiltze zan. Amorratu eraiñek antzeko esanahia du testuinguru batzuetan.