Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
gangárda
garátu
© Jaione Isazelaia
garátu. (d). da aditza. Landareei gara sortu.   Desarrollarse el escapo a las plantas. Landarak garatzen dienian eztabe jateko balio. Letxugak, azelgak, arbiak, kipulak... garatzen dira, batik bat. Ik. gára.
gárau. 1. garau, garaua. (d). adjektiboa. Izenaren ondoren jarria, handia, galanta, alea. Halako testuinguruetan: Aspaldixan ikusteke neuan Koldo, eta, Jeseus, aura dago mutil garaua./ Aura asi da neska garaua./ Orrek dauzka titi garauak. "Ale" zentzuan ez da entzuten. Ik. garandu, ale. 2. garau, garaua. izena. (Eibar) "Material para cubrir defectos.   Galda-burdiñazko piezen haixe-zuluak eta akatsak betetzeko erabiltzen den gaixa." (SB Eibetno). GARAUAK SARTU. Tapar poros y grietas.
garausartzaille, garausartzaillia. izena. (Eibar) "Antiguamente se llamaba así al operario que en las fundiciones se dedicaba a llenar de metal las porosidades de las piezas fundidas." (SM)
garbántzu, garbantzúa. (a). izena. GARBANZU, BARBANTZU. Garbanzo. Lehenago barbántzuak ere entzuten zitzaien hiztun oso itxiei.
garbantzu-egun, garbantzu-eguna. "Comida de invitados, banquete. (SB Eibetno) Konbidautzia hamen askotan esaten zan garbantzu-eguna." (SB Eibetno)
garbántzu-lápiko, garbántzu-lápikua. (c). izena. Garbantzu egosizko lapikokada, antzina jaietako jatordua. Garbanzu-lapikua jaixan bai, e; jaixan ori e, garbanzu-lapikua. Hil.
garbántzu lóra, garbántzu loría. (d). izena. . CICER ARIETINUM. Garbanzo silvestre.