Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
gánbara
gántxu, -o
gántxu, -o, gantxúa. (a). izena. Gancho (de hierro, generalmente). Burdiñazko gantxo aundi batekin jasotzen dabe atuna barkura. Galdaria zeuan sutan gantxutik zintzilik. Egurrezkoari normalean kaku deitzen zaio eta burdinazkoari gantxo. Gelatzaren behe partean ere egon ohi da: Galdaria zeuan sutan gantxutik zintzilik. Ik. sutáko gántxu, -o, txarri-gántxu, -o, kako, -u.
gantz, gántza. (c). izena. Animalien koipea, hegaztiena, batik bat.   Manteca; la de ave, principalmente. Oillo gantza erabiltzen da oillosaldia eitteko./ Txarrixanai gantza baiño koipia esate jako geixao. Klem. "Es más gruesa que baasaa (bare-sare) y está alrededor de toda la tripa, especialmente a los dos lados." (Izag Oñ, 116. o.). Ik. baresáre, kóipe. gantzak euki. (c). esapidea. Patxada edo freskura gehiegizkoa izan. Ik dauzkak gantzak. Gibelak edo potruak (arrunk.) da erabiliagoa orain.
gantzontzillo. Ik. kantzóntzillo.
gantzu-aska, gantzu-askia. izena. "Caja para curtir la carne en sal." Jamoia gantzu-askan eukitzen zan (SB Eibetno).
gapirixo. Ik. kapiríxo.
gar, gárrak. (b). izena. Llama del fuego. Autuak su artu eta egundoko garrak etara zittuan. Ik. súgar. súak eta gárrak ártuta. (c). esapidea. SU ETA GAR. Oso haserre. Suak eta garrak artuta jarri zan enterau zanian. Ik. súgar.
gára, garía. (c). izena. Zenbait ortuko eta soroko landareri beren bizitzaren azken aldera hazten zaien kirtena, non lorea eta haziak sortzen diren.   Escapo. Arbi-gara batzen zebillen gizon bat./ Aurten kipulei garia ein jakue. Ik. arbígara, garátu, zúrkun.