Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
erre
errédondo
errédondo. 1. errédondo, errédondua. (b). adjektiboa. Borobila.   Redondo, -a. Aurten tomatiak erredondo-erredonduak dare. Adinekoek ere normal darabilte. Sin. biríbil. errédonduan jarri. (c). Colocar(se) en círculo. Pagopian bazkaldu giñuan erredonduan jarritta. Sin. biribillían jarri. 2. errédondo, errédondua. (b). izena. Redondo (haragia). 3. erredondo. izena. Ik. biríbil-txápa.
errédondoko, errédondokua. (d). izenlaguna. Borobil formakoa edo. Nagusiek erabilia. Mai bat, familixia, eta etara ontzixa, ontzixa erredondokua, ta, araxe etara ta danak andixek. Ben.
errefrésko, errefréskua. (d). izena. (Eibar) Otamena.   Refrigerio. Eztegu-bazkaittara ez, baiña neska-lagun guztiok gonbidau gaittun errefreskura.
erregadíxo, erregadixúa. (b). izena. Regadío. Siku dago ta erregadixua ipiñi biotset letxugei.
erregálau. (a). du aditza. Regalar.
erré-gáldara, erré-gáldaria. (d). izena. Gaztainak erretzeko danbolina. Erregaldaria ero danboliña, bixak gauza bat. Sin. danbolíñ. erregaldaria lakotxe burua. (d). esapidea. (Eibar) Buru handia.
erregaldóstu. (d). aditza. Zerbait ur irakinetan sartuta izan. Sin. galdostu.
errégalo, -u, errégalua. (a). izena. Regalo. Ik. txarri-erregalo.
errégalo-papel, errégalo-papela. (b). izena. Papel de regalo.
errégau. (b). du aditza. Regar.