Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
arratára
arráza-txákur
arráza-txákur, arráza-txakúrra. (c). izena. Ik. kasta-txákur.
arrazóe, -i, arrazóia. (a). izena. ERREZÓE (OS.). Razón. Eztakitt bixotatik zeiñek daukan arrazoia./ Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan errezoietan-da, baiña faillaua. Hil. errezoietan plantau. (d). esapidea. Arrazoitzeko gauza izan. Ik. errezoi-ko adibidea Ik. arrazóe, -i.
arrazóizko, arrazoizkúa. (b). izena. Razonable. Arrazoizkua pentsatzen jat artu daben erabagixa.
arre-arre ibili. esapidea. (haur hizkera.) Asto edo zaldi gainean ibili.
árre!. (a). interjekzioa. Astoa astintzeko esaten den hitza.   Voz con la que se acucia al burro. Arre astua! . Ant. íso!. Bakoitzak bere astuai arre. esaera. Bakoitzak bere gauzak aurrera eraman. . arre edo iso egin. (c). esapidea. Zirt edo zart egin. Arre edo iso eitteko sasoia dozu zuk pe. arre-arre ibili. esapidea. (haur hizkera.) Asto edo zaldi gainean ibili.
arréba, arrebía. (a). izena. Hermana de hermano.