arrazóe, -i
arrazóe, -i, arrazóia. (a). izena. ERREZÓE (OS.). Razón. Eztakitt bixotatik zeiñek daukan arrazoia./ Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan errezoietan-da, baiña faillaua. Hil.
errezoietan plantau. (d). esapidea. Arrazoitzeko gauza izan. Ik. errezoi-ko adibidea Ik. arrazóe, -i.