Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ankásartze
antomoill
© Jaione Isazelaia
antósiñ, antosíña. (a). izena. Ura edateko erabiltzen den eskuleku bakarreko metalezko ontzitxoa.   Acetre, bacineta. Kaletik etorri tta antosinkara ura eran neban danga-danga. Sin. txolet.
ánts, ántsa. (d). izena. Hatsa, kiratsa, usain txarra.   Hedor. Sartziaz batera egundoko antsa sentidu juat./ Etxakixat zerena dan, baiña joaten eztan antsa jaok etxian. Gutxi erabilia, familia batzuetan hitz arrunta bada ere. Usain txarra da esanena.
antsittu. (d). aditza. (Eibar) "Pudrirse, descomponerse. Saldu baiño len antsittu jako arraiña. Sin. ustéldu.
antton, anttona. izena. "Tonto. Eon ari trankill, ezton galduko, ezton anttona ta." (Lar Antz).
ántxe. (a). adberbioa. Han bertan.
antxíntxika. ANTXÍTXIKA, AINTXINTXIKA, AINTXITXIKA. 1. antxíntxika. (a). adberbioa. ANTXÍTXIKA, AINTXINTXIKA, AINTXITXIKA. Korrika.   Corriendo. Antxintxika etorri naiz ikastolatik. Sin. añiketan (Aram.), takarraran (Arras.). Sin. añiketan, antxintxiketan, takarraran. Ik. trótian. 2. antxíntxika, antxíntxikia. (b). izena. El correr. Manifestaziño erdixan, agertu zien poliziak, eta aura zan aintxintxikia./ Antxintxikia geixao gustatzen jat igarixa baiño. Sin. antxíntxiketa. Ik. tróte.