Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ankáoker
antiguál
antiguál. 1. antiguál, antiguála. (c). adjektiboa. ANTIGUALEKÚA. (C). Antzinako erakoa. Modatik eta erabileratik aspaldi pasatua.   Anticuado, -a. Oinddio be sotaniakin dabill ori? Ori da pertsonia antiguala./ Oiñddio ik antigualeko mentalidadia daukak./ Andra-gizon koittau arek pe ondo antigualekuak die. 2. antigual, antiguála. (c). adjektiboa. Antzinakoa.   Antiguo, -a. Gauza antigualak saltzeittue denda orretan./ Erretratu antigualak ikustia gustatze jakuela ta. Eli./ Antigualeko gauzak gustatze jako./ Antigualeko moduan dauke sukaldia./ Galdara orrek antigualekuak die. Ik. aintxiñáko.
antíoju, antíojuak. (a). izena. ANTÍAJU. Betaurrekoak.   Gafas. Antiojuak apurtu doste mutikuak. Ik. antíparra.
antíparra, antíparrak. (c). izena. Betaurrekoak. Botilla-ipurdixan lakotxe antiparrekin ibiltzen zuan. Erdi-brometan bezala esaten da hitza, oso serioa ez balitz bezala. Ik. antíoju.
antomoill. Ik. automóill.
antosiña
© Jaione Isazelaia
antósiñ, antosíña. (a). izena. Ura edateko erabiltzen den eskuleku bakarreko metalezko ontzitxoa.   Acetre, bacineta. Kaletik etorri tta antosinkara ura eran neban danga-danga. Sin. txolet.
ánts, ántsa. (d). izena. Hatsa, kiratsa, usain txarra.   Hedor. Sartziaz batera egundoko antsa sentidu juat./ Etxakixat zerena dan, baiña joaten eztan antsa jaok etxian. Gutxi erabilia, familia batzuetan hitz arrunta bada ere. Usain txarra da esanena.
antsittu. (d). aditza. (Eibar) "Pudrirse, descomponerse. Saldu baiño len antsittu jako arraiña. Sin. ustéldu.