Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
abare
ábe
abare. Ik. abáde.
Abarkak
alaznegonzalez@flickr (CC:By-Nc-Sa)
abárka, abarkía. (a). izena. Albarca. Lanerako, gomazko abarkak die onenak, dantzarako narruzkuak. Narruzkuak eta gomazkuak izaten dira. Gomazkoei abarka baltzak ere deitzen zaie. Artu bi marmintt, olaxe, mokor banatan olaxe eskuekin, abarka baltzak, buruko paiñeluak olaxe, taka, ttaka, ttaka, ttaka, Osintxura. Hil. Larruzkoei abarka narruzkuak deitzen die Enr.k. Ik. nárru.
abárka-ézten, abárka-ezténa. (c). izena. Lezna, punzón. Sin. abárka-zíri.
abarka-galtza, abarka-galtzak. Conjunto de abarcas y calcetines de lana.
abarkágiñ, abarkágiña. (d). izena. (Eibar) "El/la que hace albarcas. Lengo baserrittarrak, eurak abarkagiñak. Sin. abarkéro.
abarka-sokak
© Jaione Isazelaia
abárka-sóka, abárka-sokía. estepan. (b). izena. Abarka lotzeko soka.   Cuerda para atar albarcas. Artillezko galtzak etxien einddakuek, eta baitta abarka-sokak e. Gure aittek eta amak baekixen, dornu bat baeben eitteko, arixa eitteko, da arekin eitte zittuen danak. Mateo./ Kurutzegi sortia abarka-sokaz lotzen zan.
abarka-zirixak
© Jaione Isazelaia
abárka-zíri, abárka-ziríxa. (b). izena. Abarkak zulatzeko eztena.   Punzón con el que se agujerean las albarcas. Narruzko abarkei sokia jartzeko, abarka zirixakin eitten jakuen zulua. Sin. abárka-ézten.
abarkéro, abarkerúa. (b). izena. Abarkagilea.   El/la que hace albarcas. Abarkero ofiziua galduta dago aspalditxuan./ Basalgoko abarkeruan alabia gure laguna da. Sin. abarkágiñ.
abárketa, abárketia. (a). izena. APÁRGETA. Alpargata. Abarketekin umedadetan ibili ezkero, katarrua seguru. / Apargetak bustittut. abarketia euki. (c). esapidea. Tener mucho rollo. Orrek jaukak abarketia orrek. Eztok ixiltzen.
abarketa-zarka. Ik. zapáta-zárka.
abarketéritza, abarketéritzia. (c). izena. Abarketak eta horrelakoak saltzen dituzten denda.   Alpargatería. Sarrittan joaten giñan umetan Eibarko abarketeritzako tia bisittatzera. Eibarren bazen Maria Angela kalean Abarketéritzia deituriko denda, gure senitartekoena zena.
abarkol. "Plantilla para hacer abarcas." (SB Eibetno).
abar-meta, abar-metia. izena. Abarrez egindako meta edo egur pila. Karobi onduan, karobia in bizanian, meta bat, abar-meta bat eitxe giñuan. Juan.
abáro, abarúa. (d). izena. Arbolapeko babesa. Abarua ero keizpia; eurixa danian arbolapera joango gaittuk, abarua jak or da. Euzkixa danian ba keizpera. Eurixakin ba gordeleku bezela abarua. Don. Ik. áterpe, éstalpe.
abárpilla, abárpillia. (b). izena. Abarrez egindako pila.   Montón de ramaje delgado. Etxeaurrian abarpillia egote zan basarrittan./ Eskerrak abarpillara jausi zanai, bestela azurrak pe apurtuko zittuan.
abarra. Ik. eta abárra.
abarrian. (c). posposizioa. Antzean, bezala... (testuinguruaren arabera) esan nahi duen postposizio moduzkoa.   Posposición modal de diferentes matices según el contexto. Tontó ábarrian asi giñan alkarri bultzaka, jolasian, eta azkenian burrukan akabau giñuan./ Prixaka abarrían gertau dot bazkaixa eta alamoduzkua dago. Azentua desberdin dute goiko bi adibideek, ez dakit zergatik. Ik. berándu abarrían, tonto abarrian.
abárrots. 1. abarrots, abarrótsa. (b). izena. Abar zarata.   Ruido de ramaje. Aiziak bota daben paguak azelakotxe abarrotsa etara daben./ Oillagorrak urten jostan sasittik, egundoko abarrotsakin. 2. abarrots, abarrótsa. (c). izena. Zaratak, oihuak eta hotsak batera.   Griterío, generalmente unido a ruidos varios. Tartufoko atian burrukia egon zuan. Aura zuan abarrotsa.
abártsu, abartsúa. (c). adjektiboa. Abar asko duen arbola edo sastraka. Adar lodiak baditu adartsua izango da, eta meheak eta ugari baditu abartsua. Dena dela, abar eta abartsu hitzak gehiago erabiltzen dira gaur egun botatako arbolei buruz zutik daudenez baino.   Se dice del árbol o matorral frondoso. Buelo aundixa zeuken piñuak, baiña material gutxi, oso abartsuak zien da./ Ur-arbola aundixa ezta, baiña abartsua. Ik. ábar.
abauts, abautsa. izena. (Eibar) Butrino de madera para pescar.