aixkirátu
aixkirátu. (b). da aditza. Adiskidetu. Bakeak egin, edo lagun egin berriro, haserrealdi baten ondoren.   Amigarse después de un enfado, reconciliarse. Itxuria Mikel da bere nobixia aixkiratu die, alkarrekin ikusittut beintzat eta./ Umiak, aserretu eta aixkiratu belaxe eitten die. Sin. lagundu. Ik. aixkíre. aixkiratuko da oilluak txixa eiñ orduko.. esapidea. (Lar Antz). Nahi eta nahiez adiskidetu beharko duela.
aixkire ez ibilli
aixkire ez ibilli. (c). esapidea. Haserre antzean ibili. Osintxukuak, ainbeste plaentxiar geixo ikustiaz ez ebizen aiskide. (SM Ezten).
aldrebéstu
aldrebéstu. (b). da-du aditza. Okertu, konplikatu, eta baita haserretu.   Complicar(se), enfollonarse, y también, enfadarse. Gauzak bein aldrebesten asi ezkero, eztauke akaburik./ Uskerixa bategaittik aldrebestu zan ikastolako anbientia./ Bi familixa orrek alkarrekin aldrebestuta dare.
amen. Zu or eta ni emen.
amen. Zu or eta ni emen.. (c). esaera. Eztabaida haserrekor bat amaitzeko formula. Bakoitza bere lekuan edo bere arrazoiaz gera dadila esanez bezala.
amorrátu
1. amorrátu. (a). da-zaio aditza. Biziki haserretu.   Rabiarse. Amorratu jakon da ostia soiñu baten asi zan./ Bestiei amorratu jakue, ta etara baba-beltzok, bidia bete, ortuan euzkan jenero danak bota araxe ta. Mertz. NOR-NORI bezala adinekoek. amorrátu eraiñ. (b). dio aditza. Haserrearazi. Ezidazu amorratu eraiñ. Ik. gogaitt eraiñ, asarretu, entendidu, pentsau Ik. asarrétu, gógaitt eráiñ, entendidu, pentsáu. amorrátuta. (c). adberbioa. Asko, oso. Ari amorratuta gustatzen jako zinia.
amorrátu eraiñ
amorrátu eraiñ. (b). dio aditza. Haserrearazi. Ezidazu amorratu eraiñ. Ik. gogaitt eraiñ, asarretu, entendidu, pentsau Ik. asarrétu, gógaitt eráiñ, entendidu, pentsáu.
Anboto txapelakin egon
Anboto txapelakin egon. (c). esapidea. Haserre aurpegia eduki. Argi ibili adi tabernarixakin, Anboto txapelakin jaok-eta.
árraiñótan!
árraiñótan!. (c). interjekzioa. ARRÁIXOTAN, ARRÁIXUA. Arraioa! Harridura edo ezusteko txarra adierazten duen hitza. Haserre-doinu handirik gabe esaten da.   Interjección que denota extrañeza y contrariedad, pero que se pronuncia sin gran gesto de enfado. Arraiñotan! Oilluak ein dabe langintzia letxuga artian./ Goiz etxera etortzekotan ziñaten baiña, arraiñotan! saiatu zate nunbaitten. Gure amari arraiñotan entzun izan diot eta aitari arraixua.
arrámarra
arrámarra, arrámarria. (d). izena. (eufemismoa.) ZARRAMARRA. Haserretutakoan egiten den eztabaida.   Discusión. Guk geuk ezkiñuan sekula “i” usau bez (hiketan egin andra-gizonen artean). Guk pe itten giñuzen arramarrak, berrogeta amabost urtian alkarrekin bizi izen giñan, berrogeta amabost urte, batian aixkire ta bestian asarre, baiña “"i"” sekula bez. Ben.
asarre
asarre. 1. asarre. (a). adberbioa. Enfadado, a disgusto. Asarre nago zurekin. "Arpegia kolore barik" dio San Martinek, haserre egoera adierazteko: Euren artian Anakabe, arpegia kolore barik eta amorruaaz dardaraka. (SM Ezten). Ant. aixkíre. 2. asarre, asarría. (b). izena. Haserrea.   Enfado, ira. Pasau jatzu lenguneko asarria? 3. asárre eiñ. (a). dio aditza. Errieta egin.   Reñir a alguien, reprender. Amak asarre ein ddost. 4. asarre. Ik. azárre.
asarreáldi
asarreáldi. 1. asarrealdi, asarrealdíxa. (b). izena. Momento de enfado, de cólera. Ori entzun nebanian asarrealdi bat izan neban baiña laster pasau jatan. 2. asarrealdi, asarrealdíxa. (c). izena. Errietaldia.   Reprimenda, bronca. Maistriak asarrealdixa ein zostan deberiak ez eittiaaittik. Sin. brónka, errespenzíño.
Asarretziak bi lan dauzka: asarretzia ta aixkiratzia
Asarretziak bi lan dauzka: asarretzia ta aixkiratzia. esaera. (Antzuola) (Lar Antz).
barre-purrustara
barre-purrustara. (c). "Mesprezuz edo ironiaz barre egitea. Eztakitt asarre daon ero... Lengunian arek ein zostan barrepurrustaria." (Lar Antz)
begirákuna, -e
begirákuna, -e, begirákunia. (b). izena. Mirada torva. Oinddio asarre dago itxuria. Aldamenetik pasatzerakuan bota dosta begirakuna bat...
biáko
biáko. (b). BIÉKO. Beharko.   Que remedio que. Bazkaixa neuk gertaukot? —Oixe, biako, ze nai dok pa, dana neuk eittia, ala?/ Baiña basarrira joandakuan biako eiñ euskeraz, nai bazeban eta ezpazeban./ Oixe, bieko, neu etxeko andra. Mertz. Azen.: bíako ere bai.
eta ze otxókuarto!
eta ze otxókuarto!. esapidea. Ni qué puñetas! Haserretutakoan esan ohi da. Ze afari tta ze otxokuarto, gaur kastigauta urten barik!/ —Aitta, elaua. —Ze elau ta ze otxokuarto, gero eztarriko miñez ibiltzeko. Sin. eta ze prosozíño!.
furrustára
furrustára, furrustaría. (b). izena. PURRUSTÁRA. Norbaiti berotasunean egin ohi zaion haserrealdi laburra.   Refunfuño, bufido. Berandu aillegau nitzalako furrustaria ein zostan uezabak. Katuak, ezustean harrapatutakoan, egin ohi duenari ere hala esaten zaio. Sin. erremuskára, murruskara. furrústaka. (c). adberbioa. PURRÚSTAKA. Furrustadak egiten.   Refunfuñando. Egun guztia furrustaka pasatzen dozu./ Furrustaka jardun jostak aguazillak. Don.
gorábera
2. gorábera, goráberia. (b). izena. Arazoa.   Asunto, problema, diferencia. Eztakitt zeren goraberan asarretu zien./ Kontzejal ein dabenetik gorabera aundittan sartuta dago./ Euki giñuzen gorabera batzuk, baiña azkenian konpondu giñan. Batzuetan "el quid de la cuestión": Petroliua merke egon, karu egon, ortxe dago goraberia.
gozúa járri
gozúa járri. (c). esapidea. Haserre bizian jarri. Kotxia markau notsala enterau zanian etzan gozo-gozua jarri./ Gozua jarriko da diretoria panorama au ikusten dabenian.
kixki-mixki
kixki-mixki, kixki-mixkixa. izena. KINKI-MINKI. "Haserrea, eztabaida. Ori da kixki-mixkixa, ixilduko al za! Sin. kinkí-mínki.
konformidáde onéko
konformidáde onéko, konformidáde onekúa. (c). Erraz konformatzen dena.   De fácil conformar. Gure mutikua konformidade onekua da eta Erregiak ezer ekarri ezta be ezta asarretuko.
lo-asarre
lo-asarre, lo-asarrie. izena. (Aramaio) "Esnatu ondorengo haserrea. Lo-asarriaz dau umie da onek eztauko gauz onik." (Orm Aram). Sin. lo-kónkor.
maláletxe
2. maláletxe, maláletxia. (b). izena. (lagunartekoa.) Jenio txarra, haserrea. Oinddio etxat pasau malaletxia. maláletxian egon. (b). esapidea. Jenio txarrez egon. Sin. letxe txarrian egon.
mútill óna járri
mútill óna járri. (c). esapidea. MUTILLA JARRI. Haserre bizian jarri.   Cabrearse. Mutilla jartzen dok Koldo zezenakin pasautakua aittatzen dotsenian. MUTILLA JARRI ere bai. Mutilla jartzen dok Koldo zezenakin pasautakua aittatzen dotsenian.
múturrekin égon
múturrekin égon. (b). esapidea. Elkarrekin haserre egon; bikotekideak, batik bat. Orrek bixok beti muturrekin dare.
mutúrtu
mutúrtu. (c). da aditza. Oso haserretu.   Enemistarse seriamente. Bi familixak muturtuta dare aspaldittik./ Uskerixa bategaittik muturtu zien. Ik. biurrittu, biurtu.
plantáu
1. plantáu. (c). da-zaio aditza. Bat-batean haserretu eta frente eman; solaskideari, batik bat.   Enfadarse y enfrentarse súbitamente, generalmente con el interlocutor. Dirua eskatu notsanian ganau edarra plantau jatan./ Gosiak dagonian eta afaltzera ezkoiazela esan ezkero, aura plantatzen dok bitxua./ Aura belaxe plantatzen da burrukarako. Goikoen antzeko esaldietan: MUTILLA, GANAUA, BITXUA edo BURRUKARAKO... PLANTAU norbaiti. NOR-NORI batik bat.
pútzak euki
pútzak euki. (c). esapidea. PUTZUSAIÑAK EUKI. Haserre egon, hartzekoekin egon. Inorengatik esana.   Estar enfadado, de malas pulgas. Se dice referiéndose a los demás. Eztakitt ze pasatze jakon, baiña gaur egundoko putzak dauzka./ Leire aspaldixan putzekin dabil./ Gaur demaseko putzekin etorri da. Beraz: putzak euki, putzekin egon, ibilli, etorri... Sin. putzúsaiñak euki. Ik. utságatik eta putzágatik asarrétu.
sentidu
3. sentidu, sentidúa. (c). adjektiboa. Erraz mintzen dena, sentimentuak erraz mintzen zaizkiona.   Sentido, el que se duele fácilmente. Oso ume sentidua da. Asarre eiñ ezkero betozkuakin daukazu egun guztia. Ik. sentibéra. sentíduta. (c). adberbioa. Minduta. Neskatillia oso sentiduta dago bere egunian ezotselako erregaluik eiñ.
suak eta garrak artuta
suak eta garrak artuta. (c). esapidea. Oso haserre. Suak eta garrak artuta dago autua maillatu dotselako. Ik. txítxi baiño asarríao.
sutan jarri
sutan jarri. (c). esapidea. Oso haserretu.
trápuzarrak etára
trápuzarrak etára. (c). esapidea. Istilu edo arazo zaharrak berpiztu. Asarretu ta trapuzar guztiak etara zotsen alkarri.
txinpártak dárixola
txinpártak dárixola. (c). esapidea. Oso haserre. Txinpartak darixola dago kaseta arrapau dotselako.
txítxi baiño asarríao
txítxi baiño asarríao. (c). esapidea. Oso haserre.   Muy enfadado. Txitxi baiño asarriao jarri jatan poliza bat falta jatalako./ Realak galtzen dabenian txitxi baiño asarriao egoten da.
utságatik eta putzágatik asarrétu
utságatik eta putzágatik asarrétu. (c). esapidea. UTSÁGATIK ETA PUTZÁGATIK NEGARREZ ASI. Huskeriengatik haserretu. Onek umiok utsagatik eta putzagatik asarretzeittuk. Klem. Ik. pútzak euki.
úutikan!
úutikan!. (c). interjekzioa. Utikan! Amorrua edo haserrea adierazten duen hitza. Ez fregaurik eiñ, ez kuartuak jaso... berandu jaiki ta kalera. Uutikan Zuekin etxaon ze eiñik./ Ainbeste ume, zeekin jantziik ez eta. Uutikan! Mertz.
xinporna
xinporna, xinpornia. adjektiboa. (Antzuola) "Emakume zitala edo jenio txarrekoa. Utsaatik eta putzaatik asarretzen da, Mari xinporna edarra da ori!" (Lar Antz).