Amaierako A artikulua da. Beraz, lekuzko kasuetan, NON kasuan izan ezik, galdu egiten du A hori. Bestalde, hitzak lehendik -KO baduenez, NONGO kasuan ez da KO errepikatzen. Hala, beraz, honako hau da erabilera egokia: Idarragazpikoan bizi naiz, Idarragazpiko lagunak ditut, Gure ama Idarragazpikoa da, Idarragazpikotik etorri naiz, Idarragazpikora noa... Ostera, okerrak dira honelakoak: *Idarragazpikoako lagunak ditut, Gure aita *Idarragazpikokua da, *Idarragazpikoatik etorri naiz, *Idarragazpikoara noa

Zela dago orain? Ez zen arautu. Ez luke Irarragaazpikoa izan beharko? Idatzizko lekukotasun guzti-guztiak r-dunak dira. Eta gaur eguneko eskrituretan ere hala dira gehien gehienak. Ahoz, ostera, beti D-rekin da.

A bakarra ala bikoitza?