2. urríñ
2. urríñ, urríña. (d). adjektiboa. Urrutikoa. Lejano. Baserri arek oso urriñak die. Klem./ Orrek eta gu senide urriñak ga.
Sin. urriñéko. úrriñen, úrriñena. (d). adjektiboa. Urrutiena. El más lejano. Lezaso da Osintxuko etxeik urriñena./ Baserri danetara joate giñan gabon eskian baitta urriñenera be.
Ant. urren.