txorta
txorta. 1. txorta, txortía. (c). izena. Narruta, narrutan egitea. Ari be gustatzen jakok pa txortia. Ondorengo formetan ia beti.
txórtan eiñ. (b). du aditza. Larrutan egin. Hacer el amor, follar. Gaur enajoiak etxera txortan ein barik.
Azen.: txortán ere bai. Sin. narrútan eiñ, txortía jo, narrúa jo, jo. txortía emon. (d). dio aditza. (lagunartekoa.) Emakumeak gizonari larrutan "utzi" edo. Harkoia oso. Kriston morreua bai, baina itxuria etxotsan txortia emon./ Ik segi or; orrek txortia emuten bosk ez aiz makala. Ik. txortía jo. txortía jo. (b). dio-du aditza. Larrua jo. Behiñ an dagon ari jo najotsan txortia. Basto samar jotzen du askoren belarrira. Sin. narrútan eiñ, txórtan eiñ, narrúa jo, jo. 2. txorta, txortía. (b). Ik. sórta.