txal
txal, txála. (a). izena. Txahala. Ternero, -a. Arra denean IXKO, emea denean BIAE. Txikiari TXALTXO. bosgarren txala izan. esapidea. "Behiak lau erro izaten ditu. Bost txal izaten baditu, bosgarrena goseak. Zerbait banatu eta ezer gabe geratzen bada esaten da, edo, oro har, sobra dagoenarengatik. Ze, bosgarren txalan moduan ni ala?" (Lar Antz). txala eiñ. (c). (lagunartekoa.) Botaka egin. Sin. bótaka. txala eitteko egon. Behia ernari egon.
Ik. ernári.