triskíllau

triskíllau. 1. triskíllau. (d). du aditza. Ilea zela-hala ebaki.   Trasquilar. Triskillau, ebagi ero; illia triskillau. Klem. triskillau bat emon. (d). esapidea. TRISKILLAU BAT ARTU. Nola-halako ile ebakialdi bat hartu edo eman. Guk noizian bein triskillau bat artu ezkero naikua izeten juau. 2. triskíllau. (d). du aditza. Apurtu, harriak uzta, adibidez.   Destrozar, por ejemplo el pedrisco la cosecha. Arrixak jota triskillauta lagaittu artuak.