tortíka
tortíka, tortikía. (c). izena. Itsatsita dagoen zikinkeria. Suciedad formando costra, adherida a la superficie. Mugre. Gaur baiñua artu biozu, belaunetan tortikia eindda daukazu ta./ Uran tubuak barruan tortikia eindda dauke eta etxakue urik pasatzen. Troska-urak tuboetan uzten duena, haginetako sarroa, etab. tortika dira. Sinonimo da zetaka, baina "mugre", "zikin-kostra" zentzuan bakarrik. Ik. zetáka.