tíran egon
tíran egon. (b). aditza. Estar tenso, en tensión, un objeto, una cuerda generalmente. Ekilibristia ibili deiñ sokiak tiran egon bia dau. tiran lana eiñ. (d). esapidea. Trabajar a tracción un madero (etxegintza). Ik. zutittara lana eiñ.