tárte
tárte, tártia. (b). izena. Bi leku edo gertakariren arteko unea. Espacio entre dos lugares o momentos. Bi klasien artian tartetxo bat izangozue komunera joateko./ Ez ari orren tartian sartu, gaixki urtengok eta.
Ik. bíttarte. tártian izan. (b). esapidea. Partean izan. Estar en el ajo, participar en el asunto. Atzo burrukia egon zan Tartufuan da zuen semia be tartian ei zan.