póste
póste. 1. póste, póstia. (a). izena. Poste. Bai, argindarrarenak, telefonoenak, etab.
postian moduan. esapidea. Geldi. Mobidu ari!, egun guztian postian moduan egon barik.
2. póste, póstia. (c). izena. Etxearen egituran, zutik dauden habeak, etxeari eusten diotenak. Teillatu dana aidian puntaliauta ipini, eta postia kaltzau beian, da or dao ezarritta postia. Benito./ Eta gero aren gaiñian asentatzen da. Postiak zela eukitzen daben leku txikixa, arek suplemento bat izeten dau: ginbela. Ginbelan gaiñian juten dia gero tirak, frontalak. Juntia eitteko, josteko ta. Postian gaiñian ezin leike josi. Don. Tijeratik (frontaletik) goiagara doan zutikoari deitzen omen zaio bereziki poste. Ik. goiága, pálo, tíjera, zutiko.