málutz
málutz. 1. malutz, malútza. (c). adjektiboa. Elurra egin berri, eta zapaltzeko ederra dagoenean, "malutza" dagoela esan ohi da. Dícese de la nieve recien caída, esponjosa y agradable de pisar. Edurra malutz-malutza zeuan.
2. malutz, malútza. (d). adjektiboa. Mardula, bai pertsonak bai edozer gauza. Lozano, -a, robusto, -a. Malutza? Mardua ero; gazte bat danian normala baiño fuertiaua ero, gizenaua: malutza. Eta erozer gauzagaittik, korrientia baiño aundixaua ero ederraua danian. Perretxikuak pe malutzak, aundixak eta zerak dienian. Musu biribill..., zera danian, maluz-malutza danian, zanpatortia. Klem./ Txapardua esaten jakon erreta jatekuai (gaztaina). Domusantutatik aurrera erreta. Erreta, ez kixkartuta e. Malutz-malutzak itxi, tta oso ederrak. Aniz. Elurraz entzun daiteke oraindik ere, baina beste guztiaz nekez. Ik. mardo.