láta
láta. 1. lata, latía. (d). izena. Cubo, balde. Latia ekarrizu esnia jasteko. Sin. balde. 2. lata, latía. (d). izena. Teilatuko ohola, teilei eusten dagoena. Chilla, tabla que sostiene las tejas. Kapirixuak die orrek. Noberak nai daben neurrixan zertzen die, ta gero gaiñian josten dozuna latia da. Sebas. Teilatu ertzekoei arlata. Ik. alboága. 3. lata, latía. (a). izena. Pelmada, lata. Zu beti latia emoten.