1. kuídadu
1. kuídadu, kuídadua. (c). izena. Arazoa, ezina. Ondorengo esapidean ia soilik.
kuidadorik ez euki. (c). esapidea. Arazorik, ezinik ez izan. Zuk onezkero eztaukazu kuidadorik bazkakixa preparatzeko./ Eztauka kuidadorik edozertarako. Ik. allákuidaos!.